и (сврз.) - дебел (прид.)

Грета и Дики трчаат држејќи се за рака. Бети трча по нив.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Таа е гломазна и дебела и не може да ги стигне.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ама и како да не беше гроб туку некоја мермерна трпеза околу која беа наседнати дебелкави и дебели тркалезнообрзани луѓе, сите облечени повеќето во униформи, со тешки ордени на градите, со златни колани и позлатени гранчиња на капите.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
И никој, а поготово неговиот приј. слик. не очекуваше ништо ново.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Но ненадејно, едно утро, будејќи се он го виде Фјодора пред себе како со сета своја тежина гази врз подот. Моќен е и дебел и вистински Фјодор е тоа.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Местото го посетивме и таму видовме само остатоци од дебели ѕидови, откорнати, испокршени, испревртени и расфрлени камења и дебели парчиња од керамиди.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Десно од вратата на куќичката камен за седење, а уште понасреде, негде околу средината, голема и дебела црница.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Иван Иванович има големи изразни очи со боја на тутун и устата малку му наликува на буквата ижица, Иван Никифорович има мали, жолтеникави очи, кои сосема се губат меѓу густите веѓи и дебелите образи, и носот му е како зрела слива.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Иван Иванович има малку страшлив карактер, Иван Никифорович, напротив, има толку широки шалвари, што да се надујат тие, во нив би се сместил целиот негов двор со амбарот и со сите згради.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
А Тарас Буљба? Навистина тој има мустаќи тешки и дебели како Керим-бег.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Не за друго, туку дека таков редок примерок не прошетал пред нив, а тие треба да полагаат на него и на неговите долги, тенки и дебели кои, ако не куртулат, нема да бидат ни за кукурек.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Напред пред борачите одеа тројца зурлаџии и еден тапанџија, (свиреа, корнеа зурлите, бувташе, уриваше тапанот) а по нив сета прилепска чаршија, сите пазарџии, меѓу кои и главите на сојовите од Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Имено, таму кај што се вливаше Алинска Река во Бучинско Блато, нешто подолу од утоката, кај врбите на Свето Враче, во најдлабокото, веруваа дека се сокрива некаков ѕвер, за кој кажуваа дека има мали куси и дебели нозе, кој е мрк, то ест по целото тело обраснат со сива мов, жителите на Потковицата и жителите на сите околни села го викаа Кобникот или само Бучалото.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Се јавуваше само пред да започне војна и само додека траеше војната, па според неговото бучење, то ест јачење, луѓето претскажуваа колку долго ќе трае војната и колку крвава ќе биде.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Лазор, зашто беше таков, гол и премачкан со шарлаган, нешто што беше и срамно понижувачко, со наведната глава, а Исо, за цела глава понизок од Лазора, но многу поплеќест и подебел, речиси гргулест, ги креваше рацете над глава, плескаше со нив, се вртеше во круг и извикуваше борбено.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Крчмарот не беше слаб. Имаше долги раце и дебел врат.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Планината тонеше под неговата тежина, земјата се виткаше и на крајот се појави сета, надуена и дебела месечина.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сега гласовите се мешаат зад катинарот се крие напишана целата историја на Кукулино, од првата куќа па до градењето на многуте воденици долж Давидица: не, таму се наоѓа големата икона на заборавениот прадедо на Јаков Иконописец (роден на крајот на осумнаесетито век -тој, Јаков) на која е прикажано на златна плоча војувањето на три леунки во житно поле со шашливи и дебели беговски слуги и со нивни острозабести загари: не, во одајчето е черупката со круна на оној крал што изградил еден од многуте манастири на скопската Црна Гора.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Моливот му изгледаше тврд и дебел меѓу прстите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Луѓето влегуваа и излегуваа од темните сводови на портите и лазеа во неверојатно множество по тесните сокачиња што се разгрануваа од двете страни - девојки во полн цут, со неумешно нацрвени усни и младичи кои ги задеваа девојките, и дебели расклатени жени кои покажуваа како ќе изгледаат девојките по десет години, и стари згрбавени суштества што се влечкаа на рамните стапала, и парталави босоноги деца кои си играа во баричките, а потоа, на лутите повици од мајките се разбегуваа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
По дома најверојатно му се обраќаат со некоја традиционална сложена кунг-фу именка како на пример „Мал Змеј“ или „Голема Лама“ (мада некако најмногу му лежи да го викаат „Средна Кригла“, и тоа онаа мала и дебела од цирка 0,33 децилитри).
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Групата стројни момци–Македонци е составена од плејада високи и ниски, слаби и дебели, млади и стари...
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Баба Нада беше страшна и дебела.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Две столчиња, софа и маса за кафе, од стакло, хром и дебела црна пластика. Без цвеќе
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
(Господ знае какви инсекти можат тука да живеат - и земја, земјата мора да е полна со бактерии, а да не ги споменуваме пајаците, црвите и слично) и без тепих (погодно тло за буви, вошки и инсекти).
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сѐ уште смешкајќи се таа ме поведе до софата од црн скај и бавно се спушти до мене нишајќи го виното во својот скут. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 154
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Мраз лут нека стега, полут и од лани, снегот мек и дебел житата ги брани.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)