Можеби ќе беше подобро човек да можеше за сѐ така да одговара. Не и точка.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Скоро и не трепнуваш. Не одолговлечуваш. Најголемиот дел од времето дури и не знаеш за тоа. Мртов си и точка.“ Се качивме горе за да спиеме.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Козите мораа да се ликвидираат и точка.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Има да се знае, и тоа еднаш засекогаш: кога Зоки се бања... то ест, кога мора да се бања, ќе се бања... то ест мора да се бања сѐ околу него. И точка.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Светот е она што е, и точка. И таков каков што е, тој е од најголема неопходност.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Но, мили мои осамени срца, срца златни, срценца невини, кругот мора да има точка – иницијација, и точка - цел.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)