Но тука имаше и нешто друго, пред стрикото Лентеноски татенцето како да ја немаше онаа страшна сила и суровост.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Понекогаш бев груб, дури и суров со тебе - прости ми за грубоста и суровоста, зад нив ја криев својата безгранична љубов, а срцето ми крвавеше.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
И очај - острица на незапомнета треска. И суровост, ревење, крици.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И со дланка го стиснал челото: гробови, гробови и пак гробови.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)