и (сврз.) - стражар (имн.)

Татко беше болен од плевритис, некакво вирче вода му се набрало под ребрата и стражарите ме пуштаа да му носам јадење.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Пискулиев го спушта погледот долу, очекува, но копитата пак тешко тропнуваат по бетонот и стражарот ништо не му вели, иако - нема сомнение - сакаше баш тоа да му го каже.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Стој! Предводникот и стражарот разменуваат нишан и веднаш потоа жените одрамуваат сандаци и вреќи, растовараат добиток.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во истиот час неговите многубројни слуги, градинари, цвеќари и стражари се растрчаа на секаде, по блиски и далечни краишта да ги собираат децата.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
„Стража!“ царот плесна со рацете. Стражарите се појавија трчајќи. „Фатете го овој човек!“ И стражарите го зграпчија летачот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И стражарите ги сметнаа пушките, се чу решителна команда: — Оган! — Бау! — Оган!...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Зад него стоеја офицерот со неподвижно лице и стражарите во црни униформи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И стражарите исто така се однесуваа спрема криминалците со извесна воздржаност, дури и кога мораа да употребат сила.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)