и (сврз.) - сила (имн.)

Советите и карањата не помогнаа, та Стојо ја употреби и својата власт и сила над Митра како маж над жена.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тоа е таа наша нулта точка во која се затворени сите спротивности и сили.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Ветерот, удирајќи на карпите и дебелите борови дрвја, се крши од нив, му се одзема силата, ама новиот бран со уште поголема лутина и сила бие и зарикнува и фучи и стенка меѓу стеблата и високо над боровите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И ете, ние кои станавме за да смениме една власт, сега со нашата власт и сила го изгоревме некни олтарот и иконите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се отвора оваа ризница од жештина, топлина и сила.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Се отвора оваа ризница од жештина, топлина и сила.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
А, со нашите цврсти темели, со доблесноста, самоконтролата, разумноста во согледување на вистинската реалност, сегашната состојба и сегашните дела создаваме духовен капацитет за исполнување на човечкото срце и сила да се надвладеат празнотијата, мачината, тешкотијата на животот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
И јасно е, секогаш ќе се оправдам пред секој читател, дека Дури и да сум сакал, дури и да сум ја употребел целата вештина и сила, не ќе сум можел луѓето и настаните да ги внесам во повеста со сите својства што ги имаат навистина, туку само онака како што сум ги видел јас, како што ги виделе моиве очи и како што влегле во мојот слух.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Не сакаше да се помири со тоа дека во животот постојат и закони и сили кои можеби не се праведни, но тие се тука, и треба да се примаат како факти; како што се прима фактот дека денес, наместо сончево, времето е – облачно, господин судија.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И покрај тоа што Гарванов освен клевети испраќал и закани дека ќе употреби и сила за да ги отстрани од Солун, не дошло до физички пресметки.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Преку демагогија, измама и сила цончевистите успеале тоа да го сторат на Деветтиот конгрес во јули 1901 година51.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
И така, спикан зад тоа пусто тезге од расчаталени штици, меѓу грнците што се пореваа и превртените тави што стануваа капаци на цреповите за џвеќиња, Петре го доживеа тој земјотрес на јаничарскиот бес и сила, и самиот како некое цвеќе што венее брзо на студот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Арсо чувствуваше како во неговото тело проникнуваше бодрина и сила и дури започна да чекори со уште слаби треперливи нозе.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Едор во снагата, во главата, во рацете. И силата двојна.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Секој од беговите – поединци имаше по чифлизите свои луѓе: ќаи, буљукбашии, сејмени, гавази, чауши, и којзнае уште колку други ушаци, маѓери, арамбаши, субаши, кои ја составуваа неговата лична одбрана и сила, со која ги држеа во покорност сите христијани по своите чифлизи.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Можеш ли да му ја поматиш верноста кон земното, додавајќи знак по знак откривајќи ги срамните делови на твојот систем загадочниот метод небесниот свод- дом за да може да оди по истиот пат и да стига до истата цел човекот, оној кој над црната точка стрепи по сличното, од различното стрепи спојува еден со друг: еден и еден, два со два, седумдесетидва името го дели на четири елементи – I.H.V.H. тетраграматонот го врти, го враќа ред по ред реди вистината на скрбта ја учи завист и суета, суета и завист сѐ е бесценет камен, а број свет и сила равенката меѓу нив се припикнува како вода меѓу шуплинките во карпата како зрак во мрачна капела бели точки на црна површина поделена на две: еднооко човече дворог Пан троока нимфа четириаголен круг пирамидална петка црно на црно расфрлан, разигран Ум на Светлоста Умна светлост.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Ви пишувам бледен и изнемоштен не толку од животот колку од невидимата власт и сила. Од мртвиот процес. Од безмугрието.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Јас, матрица, матка, матерка, модра, мадра, мудра матрона од Другиот свет (не, овој никогаш не ми бил доволен!) ти повелам: влези во морето не мисли на немоќта оти никогаш не знаеш колку ќе издржиш и во болот, и во ужитокот пливај до кајшто гледаш а гледај далеку, секогаш подалеку јас глаголам задумно на 'ртот зборувам на својот мајчин јазик (о, какво олеснување, каква удобност!) и сила ти давам а не утеха!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
А тогаш, во својата величествена убавина и сила, од маслиновата шумичка истрча белиот коњ.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Тогашната христијанска мистика, чија духовна длабочина и сила се вон секое сомневање, се служела со еротската метафорика.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Таа епоха ги сакаше спротивностите.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)