и (сврз.) - самар (имн.)

Оглавите и самарите на нивните коњи беа украсени со поинакви монистра и везени веленца.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Што буден недобуден, што сонлив недосонет, си ја влечкам снагата кон шталата, кон коњот и самарот, кон ситната стока што треба да ја носам на панаѓур во Виница.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)