Се велам: и робовите оделе боси... и Исус одел бос... Само босите оставале траги низ историјата...
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Зар тој што имаше толку исушени откоси зад себе, за кого кружеа гласини дека е женски срцекршач, вечерва уште на втората средба прифаќа да биде понизен слуга и роб.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Бев човек што оди кон неизбежна бездна. Јас - бездомник, провалник, чедо и брат и роб на гревот.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Јас - бездомник, провалник, чедо и брат и роб на гревот.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Но и тој беше слуга и роб на Ал-Шариовци, кои им „направија себап" та им отворија и крчма, и фурна, та дури и грозје, јаболка, круши, гошерки им носеа во таа пустелија.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)