и (сврз.) - пофалба (имн.)

А и кулата за градскиот саат, која беше довршена и го доби на врвот саатот довлечкан од Сигет, ги крунисуваше тие дела за гордост и пофалба.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
А трудот, а добрите намери, а големите очекувања, а благодарностите и пофалбите? Прав и пепел.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
КОН ВТОРОТО ИЗДАНИЕ се случија Расказите, се случија читателите и пофалбите со кои ме опсипаа.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Отец Стефан истапи чекор понапред, погледна во Филозофот со нескриен жар во очите, оти жеден беше за слава и пофалба, па прослови: „Ноќта откако логотетот ми издаде заповед и замина на спиење, јас влегов во храмот; калем зедов и книга, и црвило, и до полноќ се обидував да смислам писмо ново, букви подобни за владетелот наш.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)