и (сврз.) - пламен (имн.)

Догорува огнот и пламенот трепетливо се смалува, болска над жарта и ко воздишка згасна...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Таму, зад нас, сѐ е во чад и пламен... оди и не гледај зад тебе.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Погледна на југ. Малимади во оган и пламен... Како орли над мрша, кружат авионите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Црна валчеста маса само од месо, од мускули, само од оган и пламен, сила планинска обвиткана со кожа, со светло кусо влакно.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Зарем бог, заради неспособноста за сполука и богобојазност на овие луѓе овде, сосе мене заедно, решил да направи од Маказар Содома и Гомора, оган и пламен, лава жешка што ќе потопи и ќе изгори сѐ живо и мртво.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Го пособравме, го поспотнавме и пламенот одново се крена, се развали.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дедо Бошко се ведна да го крене некако Мирчета пред да излезе, кога – здогледа како борината ја потпали сламата што беше наоколу и пламенот се шири.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
А во устата не знам што имам: дали пепел, дали песок, дали дрвесина. Оган и пламен ми излегува од устата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Првин го фрлија Миничето од Маѓеровци. Тоа цвикна еднаш, и пламенот, ко со раце, го прегрна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Доксим Тренчески се поистава од огнот и само прифрла дрва. Огнот ги усукува чадот и пламенот и папоти.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)