и (сврз.) - огниште (имн.)

Коренот и огништето на децата се градите на мајките!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Афирмирањето на молкот во период кога сѐ (и каменот, и птиците, и татковината, и огништето, и мајката, и стракчињата трева...) се подготвува токму за него, новите песни на Анте Поповски забрзано ги населува таму кај што досега не биле: во пределот на стравот.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Куќата е многу важна, најважен дел од куќата за невестата се визбата и огништето, каде што се чува и каде што се готви храната, или пак така започнал обичајот.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Планините реките, езерата и огништето дедово кај искри пламен во тенеќе кофа кај пуканки пукав, под крошните од црница тутун жолт, лист по лист си нижев... и овчарска торба со погача мека, сирењето зрело од баба ми праг..
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Кај нив времепловот застанал кај: забавите у Таверна и Огниште, чудото пред Камел, висење пред Путник и Ванила, скара кај Сердарот, гирици у пролазот, боза кај Апче, журки у Јурист и Дваес'кец, дремење у Селф, гужва пред АниБониПирамида, салеп у Пеливан, мекици на Стража, стампедо на клизалиште, афричка смола и пченки пред Летница, гурање у Зелен Рај, симит–погача на Бит–пазар, сунчање на Церипашина, забавите на Цајо, гемишт кај глувите, извидничките кампови у Чањ и Морињ...
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)