и (сврз.) - оган (имн.)

Песна Отсекогаш и насекаде, откако нештата постојат или не постојат, крвта и огнот, значи, песните и гуслите, боговите и празниците, отсекогаш и насекаде - бесповратно исчезнувало сѐ.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Погледот горд и безмилосен, гневен и убиствен, огнен, суров прониклив, победнички, исполнет со вера и само што гром и оган не паѓа од небо за да го спепели непријателот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Под нив се топи снегот и огнот оди надолу.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Очите секогаш му болскаат и секогаш во нив има вгнезден страв и оган.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Пишти Од страст И оган Полудена.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Те сретнав сосема случајно, тогаш кога не те барав ни во сонот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Јас и Ти две страни на огледало, месечина со две лица, меч, камен и оган.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
ВОДАТА и ОГНОТ живееја долго заедно. Еден покрај друг.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Меѓутоа соништата на крвта и огновите пак надоаѓаат од некоја далечна неопределеност.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Малку или многу железо и оган падна врз главите на осакатените единици на ДАГ и големиот број цивилно население кое во невидена паника иташе кон Пероо за да најде спас на полуостровот што го нарекоа „Африка“?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Солзите, Стојно, ѝ велам, и огнот што помина преку мене, ѝ велам, а Стојна само ме пофаќа, како красти и сипаници да фаќа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)