и (сврз.) - леб (имн.)

Ве донесе ли господ да се видиме живи здрави по победата? — иронично се провикнаа Пере Тошев и Петре Ацев, коишто заедно со Тренков, Коле Пешковчето, Шаќира, со целата своја чета се прибраа во Толевиот пашалук и се ставија со Толета, молејќи го да им осигура заклон и леб, бидејќи народот почна да ги отпадува од себе, а тие немаа морална сила да го повелаат како порано.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А обичните селани не сакаа да слушнат за некакви чети и војводи.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Поглед кон светот бездушен и лебот на маса насушен во градот со смог задушен видов пилиштар напушен
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Човечката гадина, човечкиот накот студентот тукушто ги беше засакал: сѐ уште го плашеа луѓето што ги познаваше, нивната љубов, работата во фабрика за надница и леб му се чинеа нечовечки.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Меѓутоа, беше невозможно сирењето да се замени со круша, плимата со осеката, држалката со секира, мелодрамата со драма, песот и мачката, денот и ноќта, и лебот со путерот.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Кога се качуваше по скалите, на чардакот кучката и куталето ја довршуваа попарата што ја беше надробила баба од манџата и лебот што не ги изеде даскалот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Го сака питомиот глас на Циљка и на сиве овие девојки со кои се сретна во планините и заедно со нив веќе половина година го дели ровот и земјанката, водата и лебот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се сеќаваше на една ќелија со кревет од штици, еден вид полица што излегуваше од ѕидот, и на еден метален мијалник и на оброците од топла супа и леб, понекогаш и кафе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Постариот делчевец извади сирење и леб, помладиот само леб а отвори и едно шише „Пелистерка“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Копанка во која се пече Зрното, денот и лебот Водата- вирче, огледало, За ѕвездите меко седало, Сонце крај што угреало.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
Војниците на секого му даваат вода, конзерва и леб.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Имаше некоја тага во купувањето по супермаркетите, во тоа отсуство на духот сред купиштата материја, кое додуша понекогаш е неопходно за и најдуховниот да се сосредоточи на неговите практични потреби, дури и ако тие за него завршуваат кај млекото и лебот.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
И, куц-куц, ајак-ајак по снегот и по мразот, вртејќи крај големата панаѓурска сергија со грнци, вино, месишта и лебови од манастирот, Петре си коваше еден свој план.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Додека јадев маргарин, домати и леб.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мајка му беше перачка и татко му една година му се порадува на своето единче и се изгуби отаде океан барајќи среќа и леб.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
И цвекло јадам, и ужинката, дури и лебот со мед.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
До горе ни ги полнеа чиниите со манџа и леб ни даваа повеќе отколку што сакавме.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
5. ТОЈ УШТЕ И ЛЕБОТ СИ ГО ВИКА ПАПО - та затоа и капата други му ја кројат, којзнае, пак, како би го нарекол стапот чиј удари девет по еднаш се бројат...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Се сеќавам дека со учителката многу игравме, а кога се изморивме и седнавме да си јадеме, кога ја одвиткав крпата - моето јадење го видов сето здробено: јајцата, и домат, и лебот - Леле, си извикав и се расплакав...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Поза Додека месечината од мракот парампарче прави во нас несвесното е распослано како освојувачот пред Рим кајшто сите патишта водат тој што во тебе бара сличности со историски ликови фрески соѕвездија твој домородец е варварин биди испади го биди на оваа гозба нема ни мудрости ни шлаканици ќе се сликаме голи и гладни додека ги јадеме животот и лебот на љубовта и за твојот и за нивниот мирен сон.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
А што раздават вино и хлеб и манџи, това не дава закон.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)