Таквото задоволство би било заблуда и илузија од кој честопати не е лишен творечкиот чин.
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)
Сам себеси биди си и илузија и стварност; и промисла и надеж.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Цариградската ѕвезда на неговата младост и илузиите да го покрене семејството кон исток, гаснеше полека во времето.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Некои доживувале збунетост и анксиозност набргу после внесувањето на дрогата, необични промени на телесната шема, онироидни состојби, визуелни дисторзии и илузии, како и впечаток дека губат контрола над своите телесни процеси, мисли и емоции.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)