ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Така, мене ми изгледаше природно да се повтори претставувањето на ова енергетско поле; инаку би западнале во истата стара грешка.

Големите инсталации, скулптурите и витрините се дела на голем скулптор со вистински осет за материјалите и идеите коишто го надминуваат духовното, антрополошкото, и алхемичното, приближувајќи се до архитектуралното. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 89

Го презентирате Бојс како голем скулптор, а не само како страшно ком­плек­сен уметник во трансформацијата на уметниковата социјална улога и при­стап.

Се појавуваат идеи дека еден ден веќе нема да бидат потребни технички средства за пренос, туку и мислите и идеите ќе се одвиваат низ чиста размена по пат на мозочни бранови што ќе пулсираат низ целиот свет, секој пронаоѓајќи ја својата цел во тој „организиран хаос”.

Упростено речено, во основа на сексуалниот однос се фантазматските обрасци, психичките репрезентации, мисли и идеи кои не се латентни па потоа потиснати како што е тоа случај во сонот, туку се латентни, а потоа подложени на регресија и тоа не формална, туку топичка регресија, преку сензори- моториката до оргазмот.

Во првобитните белешки кои грижливо ги препиша во Boite Verte, тој ја истакнува, иако несигурно, потребата за „конкретизирање на редимејд-от“.

Во тие белешки ја потцртува важноста на постапката којашто ќе ја обедини идејата на случајноста и идејата за појавата, кои речиси претставуваат општи идеи во неговото размислување како целина.

Размената на книжевните форми и идеи треба да стави точка на оној тип на живот во кој самодоволноста беше апсолут и во кој сѐ доаѓаше од внатрешноста.

Сѐ помалку и помалку луѓе ќе бидат способни да комуницираат со ремек-делата на литературата и идеите. Џојс, Вулф, Џејмс и останатите ќе останат непрочитани.

Скорешната философија, вклучувајќи ја и Деридината, ни помага да ги согледаме практиките и идеите (вклучувајќи ги и патријархалните практики и идеи) ниту како природни ниту како неизбежни - но тоа е сѐ што таа прави.

„Се нафаќам од атер за тебе“, ми вели, „бидејќи ти ја знам желбата и идејата. Инаку, не се исплаќа“.

Приврзаниците на оваа школа потекнуваат од различни таботи: некои од нив пред војната беа федералисти (на пример, Земјоделската партија, додека мнозинството се состои од луѓе што својата кариера ја граделе бранејќи ги автократијата и централизмот на кралот Александар".

На тој начин, сметале аналитичарите, "Владата во егзил, иако присилена да ја прифати идејата за Југославија и идејата на федерализмот, не ја напушти својата примарна цел, нејзините аспирации да обезбеди повоена српска хегемонија.

Оние што беа влезени на главната врата, од новинарството потоа одеа во политиката, низ дипломатијата, по факултетите - а тој остануваше во осиното гнездо на приземниот хумор, од кој се хранеше простиот свет.  Бројните соработници беа надворешни хонорарци, во прв ред хумористите собрани околу нивниот повремен весник, а потоа и различни дописници од земјата што се јавуваа со свои шеги и идеи.

Обземен од моите книжевни потраги и со моето дипломатско искуство, се обидував да дојдам до индивидуалниот и колективниот удел на историската одговорност, барем на планот на генералните размисли и идеи, при што, постојано надвладуваше рефренот: сите ние бевме одговорни!

Некои, постарите, прибегнуваа кон метафизичкиот одговор: виновна ни беше судбината, Балканот е проклет, судирите во него се неизбежни, судирите на етнички, верски, цивилизациски план, а други кон дијалектичкиот одговор: зарем судбината нема свое име, зарем не е алиби да се избегне одговорноста, зарем противречностите не се помируваат, зарем хармонијата на разликите не е дефинитивната разврска?

Затоа, превладуваа мислењата да не се претерува со козјото прашање, зашто тоа можело да биде и идеја на Сталина!

Коен ја дефинира глобализацијата како „множество од економски, културни и технолошки процеси кои го намалуваат значењето на територијалните граници во обликувањето на условите на живот на поединците и општествата“.

Види Edward S. Cohen, “Globalization and the Boundaries of the State: A Framework for Analyzing the Chang- ing Practice of Sovereignty,”Governance, Vol. 14, No. 1 (January 2001): 81. 40 ограничуваа движењето на луѓето, стоките, капиталот и идеите.