И така, до рани зори, до точка и запирка Рада ги прочита сите четириесет и четири писма.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Невидливото во поезијата е материја во која и запирката претставува ту оган, ту тага, ту некоја јарка боја навезена на работ на облеката.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)