Железничарот Круме не успеа заедно со Митруша да го пренесе и дрвцето од неговиот гроб.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Ѝ заглави чивија да не мрда, и започна со неа да ја копа градината, да ја чисти од трње и коров, да засадува цвеќиња и дрвца да ја уредува, да ѝ го враќа оној нејзин поранешен лик, да ја оживува.