ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Истиот момент се отвори една врата низ која видов градина преполна со цвеќе и дрва и во неа прекрасен волшебен симбол. 97.

Сѐ си има своја памет, свој ред, сѐ се труди да порасне, да се зачува, да остави семе, да остарее. И билка, и дрво, и животно.

Дрвото беше толку тврдо, толку суво, што ударите на секирата во него како да не беа допир меѓу челик и дрво, туку судир на челик со челик.

Сè околу него, до каде што му стигаше погледот и подалеку, каде што не можеше да види поради свијокот на земјата и дрвјата и другите пречки, сиот терен му беше познат.

И дрвјата во дворот беа невесели.

Багремите и дрвјата во градот пожолтеа и почнаа да оголуваат.

Воз во движење низ населени предели, покрај река и дрвја. Писок на локомотива.

Широката сина линија лежи на хоризонтот, врз ридовите, планините и дрвјата.

Тоа едноставно ја покажува огромната разлика помеѓу дом и куќа, помеѓу мизерниот физички објект и принципот, создаден не од тули и дрво, туку од мноштво различни емоции насобрани со текот на времето, без некоја посебна причина, без поврзаност со наградувањата и казните.

Мечката уште веднаш го имаше исфрлено од себе неговото јарче и стоеше свртена кон него, а по сртовите се расцепи еден таков див вресок, од чијашто болка чиниш и дрвјата здола го истресоа тешкиот окит.

Сега, додека самјакот заминуваше зад сртот, сиот обвиткан во виулицата, што се развитлуваше на сите страни, половината црвена од крвта, беше сеедно дали само го видел, или пак го удрил, бидејќи оној веќе не му даде време уште еднаш да фрли и одвеа натаму, нему и дрвјата како да му се поттргнуваа да му направат пат.

За да се одбранат од бубачки и за празникот, за Велигден, и дрвјата ќе треба да се варосаат, одоздола од земјата и дури догоре, до гранките.

Гледам во рацете нивни и мислам дека тоа и дрвјата од околу се наведнуваат да им дрпнат од месото.

И дрвјата слегуваат и ние паѓаме, половина умрени. Кутнати од сенките нивни.

Шеташе со очите низ неа и се загледуваше во цвеќињата и дрвјата, во прекрасната глетка, како господ во мигот кога си го создал светот.

Под шлемот му ѕиркаа очите со остар поглед и потспуштени веѓи; мустаќите тукушто зарастени; воврен е во долг шинел; со едната рака го држи ремникот од пушката обесена на рамото со бајонет кој излегува од сликата; под работ на шинелот му се гледаат камашните изврзани од цокулите па нагоре кон колената; зад него ров со бункер од кој излегол да се слика; и дрво осакатено од граната како удрено од гром.

Се колнам, под камен и дрво ме бараа. О, боже!

И заспа, втонувајќи во мачен сон: минува со автобусот низ селото, но селото го нема: избувнал вулканот и го смачкал; се гледаат само урнатини од куќите; овде-онде се гледаат јагленосани луѓе останати во онаа положба во која се нашле кога избувнал вулканот: едни легнати в постела, други седнати, трети расфрлани по дворовите и сокаците како што бегале; добитокот исто така: јагленосан; јагленосани и дрвјата.

Еве и до нејзините уши стигнува тропот од штици и дрва.

Товарот беше набран и дрвата настранети.

Некој на рамо, некој со волови влечкаа во селото греди и дрвја за да ги поправат пак куќите.

Тамо најдов еден извор и дрвја со емиш, та си појадов и тамо ноќта прележав.

Ноќ и ден и години долго млечни дождои ќе бидат И во сончеви порти кога ќе влезе Андромеда Урна и дрво како скаменети близнаци ќе види.

„Оче! А он рече: што сине! И рече Исак: еве оган и дрва, но каде е жртвеното јагне?“

Долу, низ патот, меѓу честарот и дрвјата, надоаѓаа луѓе што се собираа за пазарниот ден, денот на славјето.

Користејќи ја уметноста за да се ослободи од животно-порекнувачките трауми што ги претрпел, но не одречувајќи ја нивната вистинитост (овој тип на активност го прави таканареченото уметничко „одуховување на животот“, што е една фундаментално репаративна задача на уметноста), Бојс се враќал кон праисконските извори на топлина, то ест, кон топлината на почетокот, топлина која во формативните фази на животот, го охрабрува здравото растење. 98 Margina #11-12 [1994] | okno.mk

И како што кажа, „Односот меѓу подучувањето и учењето мора постојано да биде отворен и подложен на обратност“.

Тој во своите скулптури ги испитуваше неорганските материи, како што се железото и бакарот, и органските материјали, како што се земјата и дрвото, како можни извори на физичка топлина.

Група разулавени симопати се качува на бандери, скока од балконите и дрвјата, сере и моча врз минувачите.

И птиците, и луѓето, и дрвјата – се што е родено на земјава, па и она нероденото, ја замоли со прекорување: “Оди си, Стара Годино.

Може да се штеди и бензинот, и плинот, и парното греење, и дрвата, и облеката, и чевлите, може да се штеди ако не се прејадува, ако не се препива, може да се штеди ако непотребно не се патува, може да се штеди ако не се фрла, кине, валка, гази - може да се штеди, добри мои, на илјада начини, а не е потребен наук за да се совлада вештината за штедење.

Се качува пламенот по смреките и дрвјата и слушаш како нешто постојано се урева во огнот.

Некои жужлиња веќе ми дошле в уши и дрвото, над нас, ми полетува кон небото.