и (сврз.) - трча (гл.)

За мене тоа беше тешко и затоа одлагав. Мојата колебливост се потстакнуваше и од тоа што сепак имаше денови кога не чувствував скоро никаква потреба од чевли: оние убави мартовски денови, јасно сончеви, кога децата првпат се собуваат боси и трчајќи го сеќаваат слаткиот скокот од влажникавата пролетна земја по голите табани.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Морав да бегам. Бегав низ ливадата, а тие сѐ повеќе и засилено врескаа и трчаа по мене.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Се водеа по тесното патче од Кучкин Камен кон Суши Кутол и се грижеа да ги заборават сите непријатности што ги поднесоа овие два три месеци, зафатени со таа општа работа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Брзаа и трчаа да стигнат некаде уште послободни, уште посами, уште во поскришен честар, каде ни господ одоѕгора не ќе може да ги види.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
КАТА: (се враќа липајќи од плачење и трча кон прозорецот, го отвора, вади шамиче и мрдајќи со него вика).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
- Да не те брка агентот? - Не, задувано одговорив. - Така ми се трча и трчам.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
И кога некој ќе пуштеше глас – доаѓаат – тогаш знаеја – доаѓаат камионите и истрчуваа на патот и трчаа покрај камионите, ги молеа шоферите да им донесат свеќи.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Едни паѓаа, други стануваа и трчаа, трчаа, трчаа кон Пероо... тука беше спасот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Понекогаш ја забележував и јас како, небаре сениште, истрчува од пештерата и трча кон прнарите во кои се вовлекуваше и исчезнуваше.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Но врз мене сѐ уште лежеше парче темница во која Круме Арсов се преобрази во жив факел што со искинати писоци се врти во круг, паѓа на коленици и пак станува, и трча кон ветар.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Мислев дека она што треба во мене да е страв станува дива болка од која ќе можам да се избавам далеку од ова чудно земјиште со многу жили во себе, негде на некое бачило запаметено од детството или од прикаските на тоа детство: во несоблазнет дом на недоразвиени јагненца до чии меки слабини топло се дише, бескрајно се сонува цутењето на праските и јаболкниците.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сега дождот им ги полни седалките; цивкаат преплашено и трчаат безглаво под разбуричканите ќерамиди. Насетуваат што се случува.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Го грабнувам детето, Ѕвездана мој, и трчам по скали.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ги забирам нозете под мене и трчам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Едно Босанче така ни се откина од рацете и трча право кон бугарските окопи. Трча и паѓа. Не го крепат добро нозете.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И трчам, вели, право трчам, кај срчето. Ќе ја отворам вратата, вели, и уште од врата ме угрејува нешто од кај срчето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Го остава добитокот, ги фрла пљачките, децата и трча, ништо друго не знае да направи.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Стрчувам и од легалото му го земам јајцето. Ја засукувам скутината, го клавам јајцето в скутина, и трчам кај Доксима Тренчески. На меана.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ангеле беше растурил едно седело од потполошка и трча дома со јајцињата в раце.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас ја фрлам урката сосе појасмо, се источкува вретеното и трчам, ги поткревам рацете како крилја и летам: лет, лет.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Станувам и трчам кон трнот магарешки. Кон местото кај што стои Велика моја.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Погледот ко глуварче ни лета кон шумата. Гледаме нагоре и трчаме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Со наша пушка стана војник и трчаше на повик на наша борија, сега пцуеш.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Дедо му на Ибраим Ибраим, меѓу своите познат како Кара-Демир, се висхитил од долгоногиот распон, зошто му се сторило дека тој иноверник е готов да загине за султанијата па го стасал и трчал со него барабар, воинствено ревејќи сѐ додека на чекор од нив не бапнала граната.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Ајде, крени се и трчај дома да ѝ кажеш на Калија за нашиве планови.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
А тогаш, диво, како животни што побегнале од своите пештери, трчаа и трчаа во кругови, викајќи.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Можеби ќе речеш, миличок, дека во овие времиња на транзиција мнозинството луѓе се налик на Врапче, се „муваат“ и трчаат со испрекинат здив.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
И трчаа низ село брзајќи секој да ги најде своите, па да им каже што се случило.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Петелот сосем се избезумува, креска, ги шири крилјата и трча од еден до друг тротоар.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
децата се надмочуваа во езерото и трчаа околу огнот кој штркаше на сите страни искри како светли бубачиња; ги фаќаа мајките, ги редеа в скут и им кажуваа гатанки за да не се испотепаат меѓу себе: „Секој рошка во пазува за да најде нешто, а не сака да најде... Што е тоа?” „Вошка!“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Циркусот ја запоседна широчината крај езерото, и тие денови во селото не се знаеше кој човек е оттука, а кој циркузант: се облекуваа и децата и возрасните во партали, се шараа во лицата со бои, редеа маски и трчаа по сокаците како василичари, скокаа, врескаа, правеа сѐ што ќе им паднеше на ум.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Бре, какви ненаситници сме, велеа луѓето, го истребивме езерото; се пцуеја, се обвинуваа меѓу себе, но штом ќе чуеја дека пак бучи езерото, дека пак дува југот, скокаа од сон, се будеа и трчаа крај езерото да видат да не се повторува истото чудо.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Јас си ја штитам главата покривајќи ја со рацете и трчам кон најблиската стреа да се засолнам.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
И Миле беше таму. Тој се бесеше на мостот и трчаше по решетките.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Никогаш не го сакав многу Миле, па му завртев грб и тргнав накај Мони и Бистра.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Само шмајзерот си го зедов. ,На гости ти дојдов, Кито моме", пеам и трчам, потскокнувајќи де на едната, де на другата нога.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Иде Манол Форевски и трча кај Оливера, ја преграбува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Остави го, викам и трчам уште со лажицата в уста.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе го помочаш и ќе го изладиш, велам и трчам кај митралезот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го земам весникот и трчам кај луѓево, немам здив за повеќе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ја сказал, ја сказал, вели непризнатиот поет што намигнува и трчаме сите заедно кон задниот влез од театарот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И така, наша Весна е дежурна. А тоа ќе рече дека станува рано, дека убаво се мие, се облекува, си ги чисти чевлите, јаде брзо и уредно и трча в училиште.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)