и (сврз.) - светка (гл.)

Јас стојам долу со фенерот и гледам како ѝ се откриват глуждовите и листовите од нозете. И светка месото и не ми дава да се мрднам. За малку да го испуштам фенерот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И лисјата се весели и светкаат небаре монистра на коњска узда.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Очите, како скапоцени камења ѝ беа фиксирани на Милан, и светкаа со зачудувачка острина, и тогаш Милан не сакајќи се накашла.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Поделкај чини, поделкај, па плукни си во дланките за да не му се лизга рачката од секирата. И секирата само свирка и светка и летаат деланки од крај неа. 14
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)