И рипнаа четири момчиња млади; веднаш истрчаа спроти Недината куќа, та право отидоа каде многуимотниот Фоти.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Толе се понасмевна и испушти едно: — Добро утро, браќа! Сакате ли госје? — и рипна од коњот. — Дал ти бог добро, Толе.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Теслим, бре ќерата! — извика чаушот од зад плоча и рипна напред да го налегнува Димитрија.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Го изарчи и последниот фишек што го чуваше за себе. Му го „подари" на чаушот од кој овој падна на плочата пред самите негови нозе. Co пушката за цевка рипна трипати по плочата и се најде пред десетина штикови.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Се слушнаа стотина растреперени гласови.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Срцето му затропа силно и рипна на нозе.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во тој момент куклата се истргна од нејзината преградка и рипна на отворениот прозор.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Не додржав и рипнав ко мачка на прозорчето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кадијата пламна и рипна од столот: – Како? Мојата заповед не се исполни? – тргна и му се приближи на Суља.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)