Гарванов само промрмори колку да каже нешто: — Секој си е сајбија на својата глава, Ѓорче!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Утринава ме најде командантот на бригадата и порача заедно да појдеме со тебе на падината над Пишишки Камен.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
И порачаа да одам в џандармерија. Рекле: болен, здрав, можел, не можел, - да дојде.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кога тврдев дека Обама ќе го победи Меккејн, пак крикна баџо и порача дека нема шанси.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Кој е за бегање — патот му е прав — нека си оди со здравје, — го заврши Ѓорче својот краток, но пламен говор сред дабовата корија и порача на еден од неговите четници да му подаде вода.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)