и (сврз.) - опцуе (гл.)

Не проценувајќи ја точно далечината плисна во лицето на брборливецот полна чаша ракија и опцу како да рика.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Ме затворија и ме тепаа кучињата. - И опцу некако чудно низ штрбавата уста.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Не проценувајќи ја точно далечината, плисна во лицето на брборливецот полна чаша ракија и опцу како да рика.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)