Откако сѐ извадија од ковчезите и купија од дуќаните уште дарови не само за зетот и за неговите роднини, туку и за сите што беа поканети на стројот, и се послаа простирките и по должината на целиот двор, пред лицето на куќата, од каде што ќе доаѓаат гостите, таткото нареди да се запалат фенерите на улицата и ламбите во одаите во чардаците, макар што не беше стемнето и се гледаше добро од дневната светлина...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тие собрале пари и купиле маринирана јагула.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Потоа оди во најблиската златара и купи ми некој убав венчален прстен. И купи го, не го заменувај за ѓерданот!
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Камилски побара да ја види. Праша за цената. Имаше доволно пари да ја купи кутијата и купи уште плус една лупа за Татко.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Кој, сака, море, нека умира роб, ама јас немам ниет роб да бида до век! — па го крена гласот повисоко, обрнувајќи му се на татко си и стрика си Кулета: — И да знајте сите: јас нема да му стоа ни на вој пес, Адема, да ме продава како стока, ни на тој ајван, новиот наш бег, да ме купуа како стока. Море, освестете се еднаш, бреј, оти сме луѓе, а не стока да не продаваат и купуваат виа пезевенци, бре!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тогаш татко ми рече да го земеме магарето, па така отидовме и купивме палто.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Од баба си побара пари, се стрча низ скалите и купи пет најубави темјанушки.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)