и (сврз.) - кима (гл.)

- Од каде сте - прашува газдата. - Од Југославија... - О... - воздивнуваат сочувствително и кимаат со главите.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Климент занесно слушаше и кимајќи одобруваше.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)