и (сврз.) - искапе (гл.)

- Ведане, оди најпрво во бањата и искапи се, - нареди татко ми, потоа ќе ни раскажуваш надолго и нашироко. Неволно го послушав.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Како огромен шарен килим долу се простираше полето и искапено во утринската роса се преливаше во златото на узреаните оризови класја, во зеленилата на тутуновите стеблинки, а тек-тук се белееја и снежните пахулки на памукот што избиваше низ распуканите чушки.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Неговите сиви алишта не изгледаа веќе нови, беа стуткани и искапани, со искинати копчиња и распарани во рамениците.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)