и (сврз.) - завива (гл.)

Вино пијат, гладно вијат и завиваат сите, и луѓето и пците.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Веднаш под неговиот прозорец, како некоја уште неприбрана, заборавена сенка на таа ноќ, седеше еден голем парталав волк и гласно го голташе крвавиот снег од местото каде што беше синошната борба, само понекогаш покренувајќи си ја својата шилеста муцка и завивајќи безгласно кон полускриената месечина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во тие дни и ноќи, песовите со кренати муцки виеја и завиваа страотно, или `ржеа и копаа со шепите по земјата како по дира на едра лисица, како по реата на стара волчица.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
На стотина метри од позициите, седнат на опашот и со подигната левата нога, вие и завива Шарко.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Зад неа сега - посилно дува и завива ветерот и се чини дека зад аголот на трошната куќичка некој липти и тивко потстенкува и плаче...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Вее и завива силна и луда вејавица.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се сонуваше како еден од тие волци, скиташе по снежната шума и се задржуваше на секоја повисока тумба, ја исправаше главата кон ѕвездите и завиваше.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)