Си чул ка велаат машките: „Жената имала седумдесет и седум рани за лекување", та и ти размисли ли?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Осумдесет и седум гроша. — Јас би ти дал и сто и осумдесет и седум да се откупиш, ама тоа не е спасение од ниј.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во мојот бележник имам запишано дека нашата држава во рамките на Трумановата доктрина досега ѝ даде на Грција: 142 авиони со седум илјади бомби, деведесет и седум илјади пушки, три илјади и осумстотини и деведесет минофрлачи и митралези, четири милиони топовски и минофрлачки гранати и триста милиони фишеци.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Во секој случај, бројката од шеесет и два милиона не беше поблиску до вистината отколку бројката од педесет и седум милиони, или од сто и четириесет и пет милиони.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тој, со своите старечки очи, уште ги наѕираше контурите на оние мили образи, што ги впивал во себеси дваесет и седум години и од кои му беше тешко да го оддели својот поглед.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Светот настанал од влажен збор. (настанокот на светот според Догоните) во мигот на зачнувањето влажен е и воздухот и вагиналните ѕидови, температурата триесет и седум степени, умерено до значително облачно со услови за краткотраен дожд. никогаш не си земал часови пливање, но грбно ти оди добро. со секое проѕевање во матката по малку и голташ - протеини, јаглени хидрати, електролити и уреа. спокојно се нишкаш на тој воден кревет. како човечка рипка дремеш во мракот. потоа шок - со плач протестираш кога меурот ќе прсне и мокриот остров ќе се претвори во непрегледно копно.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Остана само писанието изрежано со сувата рака на Јеромонахот Захариј и молитвите негови над трикорабниот манастир, свиен меѓу седумте кипариси од левата и седумте од десната страна на брегот на морето кај Атонската Гора.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Фрактура на дваесет и седум коски. Три пукнати. Прелом на ребрата.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
А меѓу нив е и Роџер Неш, кој во текот на триесет и седумте години не пропуштил ниту една од државните сезони за лов на елени.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Познато лого - политикин во помал фонт, а под него грандиозно - ЗАБАВНИК; Отстрана слоганот - за сите од седум до седумдесет и седум години.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
По дваесет и седум години, што значи дваесет и четири години по смртта на Бах, баронот Готфрид ван Свитен, кому впрочем Форкел му ја посветил својата биографија на Бах, а Бетовен својата прва симфонија, се сретнал со кралот Фридрих накратко, и за таа средба вели: Тој [Фридрих], меѓу другото ми зборуваше за музиката и за еден голем оргулист Бах што живеел извесно време во Берлин.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Цртај цвеќиња. Ете, нацртај ми гулаб, и јас ќе ти ја дадам Снежана и седумте џуџуња.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Дики, мислам дека ме излажа она за филмот!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Се кладам дека сум те гледал во Снежана и седумте џуџиња! (На Грета ѝ набабрува жилата на челото) А како ви се допаѓа мојава пицерија?
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
- Можеби триесет и шест, можеби триесет и седум, се изненадил од прашањето Онисифор Проказник.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Колку години имаш? со отсутност на нељубопитен човек прашал Доце Срменков.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тука го препозна Трајка дека тој го удри по глава кога му влегоа во конакот да ја спасуваат Анѓа и уште толку го зацврсти решението него да го осуди на смрт и со тоа да се одмазди за сето она што му го направија Мариовците за овие дваесет и седум години борба. – Што велиш сега, Анѓо?
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Меѓу неговите главни помошници се седумдесет и седумте џуџиња – советници, записничари, навигатори...
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Со звукот на фанфарите на бината се искачи Дедо Мраз придружен од снегулки, Снежана и седумте џуџиња, Штрумпфови и Штрумпфети, и Мики, и Мини, и малата индијанка Покахонтас, и разни шумски животинки - вистински свет на бајките...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
МЕТОДИ: Возот, возот задоцни дваесет и седум минути.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Пароксизмот на сталинистичката гротеска ми беше приреден токму во родниот град, при самото минување на истата граница која, пред триесет и седум години, во времето на фашизмот, ја минавме тајно, низ Езерото.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
„Филмов го имам гледано шест пати“, рече таа борејќи се да го контролира својот глас, „и секогаш се возбудувам.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Бреда шмркаше првите половина час, потоа ја стегна мојата рака и липаше отворено кога момчето конечно излезе од меурот, доби триесет и седум различни болести и умре пред да почнат рекламите.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Каков живот”, рече таа мавтајќи со чашата пред екранот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)