Таа сега одеше постојано подобѕрната, сѐ дури тој не се свести да ја наполни пушката.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Таа цело време гледаше во „попчето“ па и кога се појавија да ги поздрави публиката, и виде чисто и бистро оти очите од „попчето“ беа втренчени во Нешка, и дека и таа не се издиши дури тој ја гледаше.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Но картата, за која впрочем им кажав дека му ја имав покажано на Борко Угрин дури тој беше жив, немаше врска со просторот на којшто беа најдени коските.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)