додека (сврз.) - најсетне (прил.)

Овде секој камен си ја носи својата мисла, времето е нагрнато со камена кошула, секој камен наследува камен, се крепи како камен додека најсетне не папса од толку многу помнење.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)