Сѐ додека црвениот лав на сонцето не папса сосема, искрвавен и оптегнат во тревите.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Додека црвениот автобус на Ниш експрес се оддалечуваше од станицата, Рада го стискаше телефонскиот број на Ивона, како најдрагоцена амајлија. ***
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)