додека (сврз.) - најпознат (прид.)

Введенски и Хармс притоа се доследни „обериути”, по апсурдузмот, алогичноста, црниот хумор, додека најпознатиот од нив, Николај Заболоцки, му се придружува на тоа „разбирање на светот” само со првата збирка песни „Столбци”, додека Константин Вагинов и како прозаист, а особено како поет, сепак припаѓа на друг стилски модел.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)