додека (сврз.) - кус (прид.)

Кога реши да стане, тој прво тешко се одвали напред, па како мечка се опре на рацете, излази газечки назад додека кусите нозе не му згазнаа на дучемето и дури тогаш одвај се исправи.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)