додека (сврз.) - наука (имн.)

(Cixous) Kristine Stilles убедливо ги спореди општествените и законски реакции на Destruction in Art Symposium (DIAS) одржан во Лондон (настапуваа Nitsch, Muhl и Brus) со оние за конференцијата Dialectics of Liberation која исто така во Лондон, десет месеци подоцна, ја организираа R.D. Laing i David Cooper (сосема случајно во времето на судењето на организаторите на DIAS: Gustav Metzger i John Sharkey): Текстуалната и излагачка егзегеза на учесниците на The Dialectics of Liberation не претставуваше никаква закана бидејќи им беше потчинета на неодредените, сентиментално идеалистички термини на ослободувањето, а таа терминологија соодветствува на авторитарниот, апстрактен, ограничен, одваган и остензивно објективен kTMd на академскиот дискурс.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Од друга страна, ‘деструкцијата-во-уметноста’ претставуваше директен, конфликтен, неугоден и несентиментален дискурс, нејзините пракси се сирови, страсни, ангажирани, нетрпеливи, скептични, песимистични, критични, а понекогаш и ризични, вон контрола. (Stiles 1992:85-6) На филозофијата секогаш ѝ требало субјективното искуство за да ја објасни реалноста, додека науката требаше да биде на другата страна.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)