Веќе во претходиот параграф е најавено дека најмногу ќе зборувам за популарната музика.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Со малку еуфоричност можеме буквално да констатираме дека во популарната култура со некои ограничувања (што ги диктира нејзината форма и е секако добро да се знаат) се изразува сета богата комплексност на светот: можностите, чувствата, надежите, желбите, вкусовите, значењата, историите, теориите, политиките, итн.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Но, очигледно беше, дека честите напади од ден на ден го слабееја неговото срце.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Верувам дека честата осуда на публиката на популарната култура како “пасивна” е избрзана, бидејќи, како што вели британскиот социолог Simon Frith, “не ја гледа комплексноста на популарната култура - 'конотативното богатство' на рок музиката ги прави лажни избрзаните осуди за пасивноста на публиката: музиката истовремено значи премногу работи” (Frith, 260).
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)