А мене ме изненади токму таа констатација: дека одговорни личности не ги споделувале неговите гледишта.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Се разбира, во мислите му реплицирав.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дури и си замислив дека му го поставувам неизбежното прашање: „Дали навистина вие досега ниту еднаш не се посомневавте во своите наоди и тврдења?“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Молчи“, ми шепоти во едното уво Даскалов.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)