Со сигурност знам дека кон македонските националисти се придружија и македонските револуционери Димитар Мирасчиев, војводата, и четникот Јордан Ангелов.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Таа не знае дека кон него ја влече неговата желба.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тој не знае дека притоа му помага нејзината страст.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Секако дека кон руината можам да бидам носталгичен, но она што јас го нарекувам дисеминација - не е носталгично.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Изгледа дека кон смртта и уништувањето тежнееме исто толку колку и кон животот и среќата.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Се претпоставува дека кон оваа група припаѓа и наоѓалитето во с. Амзибегово, Овче Поле (Штипско) и породинската група на Пелагонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Меѓутоа, тие констатирале и дека кон крајот на 1929 година „кралот Александар признал дека федералистичкото движење станува сѐ посилно и посилно и решил да го прикрие својот централизам со инаугурирање на вештачка поделба на државата.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Тој формирал девет бановини, на чие чело се наоѓале гувернери (банови), назначени од кралот и имало Сенат составен од луѓе препорачани од полициските власти.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Точно, тој не се сврти кон мене туку неговиот показалец...
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дури сега, (значи со прилично задоцнување), почнувам да се сомневам дека иследникот нешто ми рекол или ми наредил.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Заборавив да напоменам, или поточно да се сетам, дека кон масата ме упати и прстот на иследникот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Целта на здружението е јасна: тероризам во уметноста, ширење на идиотизмот во културата, исмејување и засмејување, одгледување циркузанти за инфилтрација во врвните уметнички институции итн. (за поподробни информации околу здружението на творци љубители на идиотска уметност обратете се на адресата на Маргина.) Како мал прилог кон целите на здружението, и како некаков програмски почеток на неговото дејствување, објавуваме еден текст што се бави со идиотизмот претежно во тнр. западен културен круг, надевајќи се дека кон светскиот глобален фундус на идиотизам и ние ќе приложиме не баш безначаен дел.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Дури спремен сум да поверувам дека кон таа цел можеби и несвесно ме туркала и некоја од потребите случајно искажана од Катерина.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Да, и за првпат слушнав дека кон Б.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Мислам дека сум го згрешил патот, дека кон друго село одам. Чинам пооди, пооди и запри.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ако не пред тоа, тогаш му станува сосема јасно дека стапнал во изложбените простори, коишто постојано тврдат дека кон изложениот објект не е можно неутрално гледиште.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Интерактивниот видеогаме, на пример, на посетителот му го доверува управувањето со црнечката побуна во Лос Ангелес во 1992 година и му овозможува неговиот избор да го споредува со вистинскиот тек на тогашните случувања и со мислењата на другите посетители. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 113 Јадрото на изложбениот проект е Куќата на холокаустот, што се протега во повеќе сали и со степенувањето на драматичната напнатост ги буди најлошите прогони со коишто се зафатило човештвото во својата историја.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Начелото на вклучување на посетителите во прво лице еднина во музејот е употребено повеќепати.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)