И не само поради тоа. Тој знаеше дека сопственикот сака да се работи до мрак, дури и до длабоко во ноќта.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
На крајот на расказот на Кафка дознаваме дека сопствениците на циркусот подоцна во тој кафез ставиле млад пантер.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Не ни можеше да помисли дека тоа е неговото сопствено изморено битие кое желно прета, целосно запоставено талка низ пустата гора, надевајки се дека сопственикот, еден ден ќе го пронајде.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)