Се потсетувам на Колаковски кога вели дека светоста и секоја величина може да се реализира само во некое окружување.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тој ветер раскажува дека светоста на народот е јазикот и дека камењето сега раскажува за него. ***
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Добро знаел Хадријан дека има еден црн ветер кој доага од една густа дамнина и кој никогаш не може да го стигне - животот.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)