Овде не ја исклучуваме можноста дека публиката врз основа на нашиот настап стекна многу поповолно мислење за македонската култура отколку што самата таа култура тоа го заслужува.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Тука Едо Бранов направи пауза. Всушност се раскомоти затоа што почувствува дека публиката го следи со збунетост и со внимание истовремено.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Постојано сум мислел дека објаснувањето за неуспехот на претставата со тоа дека публиката ништо не разбира- значи да се лажеш самиот себе“.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Големиот Немирович-Данченко во својата книга во која ги запишал сеќавањата од времето на создавањето на Новиот театар за улогата на публиката вели: „Критичарот Василев-Флеров зборува дека публиката никогаш не е виновна.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Практиката покажува дека публиката понекогаш не може да ја оцени вредноста на некои бисери.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Се колнеше: умрев во оној ден кога пропаднатиот атлет ми докажа дека сум мртов, дека публиката заспива кога на арената ќе го види мојот црвен накалемен нос.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Исто така мислам дека публиката дава или може да му даде моќ на ритуалот.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Кога би се работело во приватност, работата можеби исто би била напорна, но не би се стремела кон вкрстување, преплетување на линиите на идентитет.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Кога дојдов во Америка, прво што мораше да научам е дека публиката е многу повесела (поневнимателна?).
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
3. Забележете дека публиката на големите надморски височини и публиката во земјите на север е претежно претпазлива во текот на изведбата, додека публиката во приморјето и во топлите земји ги изразува своите чувства било кога (кога ги има, секако).
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)