дека (сврз.) - книга (имн.)

Затоа се надеваме дека книгава ќе им даде храброст и потребно знаење на македонските работници на кои им се ускратени или прекршени работничките права – тие да поведат и да победат во институционалната битка за нивна заштита и почитување.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
УКИМ = Универзитет „Св. Кирил и Методиј“ УО = Управен одбор УПОЗ = Синдикат на работниците од управата, правосудните органи и здруженијата на граѓани на РМ УРМ = Устав на Република Македонија (Сл. весник на РМ, 52/1991 и Амандманите I-II [1/92], Аман- дман III [31/98], Амандмани IV-XVIII [91/01], Амандман IX [84/03], Амандмани XX-XXX [107/05], Амандман XXXI [3/09]) 317 ФПИОМ = Фонд за пензиско и инвалидско осигурување на Македонија ХОВ = Хартии од вредност ЦК = Центар за култура
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
ЦР = Централен регистар на РМ cf. = confer (пренесува) С.Ј. = Codex Iustinianus (дел од Јустинијановата кодификација „Corpis Iuris Civilis“ – VI в.) C.Th. = Codex Theodosianus (V в.) D. = Digesta (најобемниот дел на познатата „Јустинијанова кодификација“) Lib. = liber (книга) sq = et sequens (скратено/извадок) vs = versus (против) 318
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Бев многу депресивен, би можело да се рече очаен, ушто повеќе, се чувствував како да сум заглибен во дупка со катран.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Нема потреба да кажам дека книгата никогаш не беше отпечатена.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Верниците конечно разбраа дека книгите се свети, но на еден друг начин, оставајќи го тоа во надлештво и на совеста на Татко.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Од вакафнамето на џамијата, Татко дозна дека книгите, во тоа време, си имале и свој библиотекар кој бил плаќанпо две акчиња на ден.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Така излгедало дека книгата, на својот грб ја носи огромниот пајак.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Наеднаш сетив дека книгата веќе не ми е во рацете.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Најмногу од сѐ, се надевам дека книгава ќе послужи за да се оправда вредноста и сериозноста на мојот предмет „Како да бидеш геј“ пред сите што биле скептични, збунети, навредени или згрозени од него, што му се противеа или што поради него го критикуваа Универзитетот на Мичиген.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Вистина е дека веќе одамна г.Милоевиќ составува некакви српски братства кои според неговите зборови должни се да го сеат србизмот не само во Македонија и Тракија туку и по бреговите на Средоземно Море, т.е. во Шпанија и во Африка. (г.Милоевиќ мисли дека Шпанците и Алжирците се Срби); вистина е дека неколку Милоевиќеви следбеници шират ретроградни идеи во Македонија и во Босна и Херцеговина; виситна е дека книгите на г.Милоевиќ и на архимандритот Пелагиќ бесплатно се делат, најпосле вистина е и тоа дека во белградското богословско училиште има и такви професори кои зборуваат дека бугарскиот народ е припрост и добродушен, но прашање е што произлегува од сето тоа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Еден дури ми рече дека книгата може да продолжи и во втор, трет и така натаму дел.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Се вели дека книгата вистински се поседува кога се чита...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Имаше книги кои не можеа да влезат во рафтовите и тој одново започнуваше да ги средува, небаре веруваше дека книгите ќе ги прифатат неговите молби, ќе се притиснат една до друга оставајќи место за другите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Отворајќи ги пошироко кориците Милчо виде дека книгата се вика „Прва љубов“.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Промената не се случи во еден ден, месец, туку исцело во скриениот моќен бран што се сосредоточи во перчето на своето очитување разлевајќи се во мај 68- та, во Франција и низ светот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ако само ги подѕирнеме најзачестените потврди за филозофски ангажман, ќе утврдиме дека книгите веќе не се пишуваат на истиот начин.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Читателот во вашата земја не е обичен потрошувач на книжевните добра, туку е субјект.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Бев уверен, пишувајќи, дека книгата има секогаш двајца автори: тој што ја пишува и тој што ја чита.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Верував дека книгите ќе го откријат времето на моето семејство кое не сум го живеел, ќе ме доближат до непознати луѓе со душа како мајкината, татковата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ви благодарам за прекривките, за вашата благородна мисла, која не престанува да ме следи во овие тешки времиња во потрага по спокој за пишување. Ваш Луан Старова
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Можеби специфичноста на таквиот однос произлегува токму од некаква потреба по научна објективност (или, можеби, по академска неутралност?) врз која тој и се втемелува.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Езотеричните професори, интелектуалци, дури и кога се здобиле со гламурозни книжевни имиња од кои се останува без здив, главно ги перципираме како вид книшки молци што произведуваат дебели и здодевни книги...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Се работи за една епизода од вашето детство кога вие ја прашувате вашата мајка што е душата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Роже Кајоа, сакаше да н разувери во вечноста на книгата, велејќи ни дека книгата, уште од клинестото писмо на кое беа пишувани закониците на Хумараби, има три илјади годишна историја, која сигурно ќе продолжи и во новите милениуми. Така ни говореше Роже Кајоа...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сакам да кажам дека книгите од Твојата иницијална (прва) авторска фаза оние десетина тома во кои се собирани Твоите есеистички и критички текстови концентрирани врз одделни книжевни феномени или маркантни писателски личности (да не ги заборавам патописите!) главно ги читав како колешка, професорка по компаративна книжевност, теоретичарка на која примарниот (дури и исклучителен) интерес ѝ се посочените топоси или теми што Ти си решил да ги третираш следејќи ги строгите правила на научната методологија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Почитувана госпоѓо Лејбовиц, Една латинска поговорка вели дека книгата има своја судбина.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Татко често ни велеше дека книгите вистински ни припаѓаат колку што ќе соумееме од нив да извлечеме живот, да откриваме нови излези во сегашноста и за иднината.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Кога Татко ја виде Мајка и разбра дека книгите се вратени, имаше само уште толку сила во душата да ги прошепоти последните звуци од полифоната песна.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Брат ми вели дека книгите не се гледаат според кориците дали се добри или не, туку треба да се почне со читање и да се биде упорен, оти не значи ако почетокот е здодевен дека и целата книга е таква.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ама, јас немам трпение и воопшто не се согласувам дека не е важно како надворешно изгледа книгата.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)