ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Забележуваше дека дел од постарите букинисти беа исчезнати, а на нивно место беа нивни синови и ќерки.

Ама бидејќи се толку брзо се одвиваше, не можејќи во паника да ги изброи, туку само ги следеше, не успеал да забележи дека дел, неколцина, од пустите Турчишта, на кривината низ шумата се одвоиле од другите.

Може да се претпостави дека дел од нив, Кочовите луѓе, знаеле што се спрема и биле тука да држат тензија и, ако треба, да притрчаат, како што и притрчале.

Александар се плашеше дека дел од таа зајадливост на неговиот татко, што преку ДНК, што преку воспитување преминала на него.

Се умирало и веќе се немало сили да се копаат гробови: откако се договориле уште во Лесново да се здружат, тие и сите во Кукулино во дваесет воденици, требало да се мисли и да се предвидува дека дел од маката на живите ќе станат и гладните детски усти на некои од загинатите, бездруго на Јане Крстин, Пеце Дановски и Борис Калпак, а најмногу купот штури наследници на килавиот Јаков.

Потоа, по еден час од поаѓањето на Арсо Арнаутче и на Цветко Грнар, пошле еден по друг по пролокан пат и луѓето со двоколките, повеќето со надеж дека враќањето ќе помине без жртви иако двајца или тројца понекогаш загрижено погледнувале кон постариот тревар.

Крвавораките Борис Калпак и Наџак-Јанко пошле по него да му помогнат околу запрегата на мртвите. - Прости и ти, Василе, рекол некој од нив.

Дошол на себе кога му пламнало црвеното брадиче. Веќе и влакненцата во носот му гореле.

И потоа никој од никого не можел да искорне ни пелтечав збор, никој над никого господар и секој роб на својата опачина, на својот страв дека дел од нејасна вина лежи над него.

Можеби само тој знаел дека дел од облеката му е натопена со газија.

Она што го прави Пуига интересен за нас е неговата согледба дека деловите од главнотековната култура што ги избира машката геј-култура за свои настрани цели честопати не се од оние политички најнапредните, најексперименталните и најавангардните, туку – на изненадување на оние што се надвор од таа култура, кои некако очекуваат дека геј-мажите ќе претпочитаат уметнички дела што или промовираат напредни општествени промени или остваруваат расколни, субверзивни програми со формална естетска иновативност – туку, излегува, оние најстаринските, најстаромодните, реакционерни артефакти, вклучително и некои што се најупадливо сексистички, расистички, сталежистички и хомофобични.

Нивната дијалектичка интеракција кулминира со низа размени и со делумно поматување на идентитетите, со што се покажува дека естетиката и политиката, фантазијата и цврстината, пешованството и мачоизмот, машката геј-култура и машката стрејт-култура, всушност, можат многу да си понудат една на друга – барем во замислата на Пуиг.

Па сепак, и тие во својата левантска острастеност претеруваа, брзо се палеа и потоа одеа до крајности.

Цви веќе цврсто ги држеше уздите на власта, а таа силна запрега тој ја тераше во ризичен трк, опиен од слободата што, за разлика од Жешов, Виена и Берлин, тука широко му ги отвораше своите простори...  Таа знаеше дека дел од критиките се точни.