Всушност, и онаа што ја има - Искар, е толку мала за Софија, што би можело да се рече дека градот е без река.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Чаршијата овозможувала развој на повеќе занаети како, на пример, изработката на кожа, волна, восок.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И затоа Скопје добивал обележја на султански град, еден од главните центри на Османската Империја, набргу бил наречен и Капија на Ориентот, со царски градби, како џамии, мавзолеи, карван-сарај, безистен, водовод.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Патописецот Евлија Челебија, при неговата посета на Скопје во 1660-1681 година, забележал дека градот имал над две илјади години, со плоштади и пазари, со сводови и куполи, во кои доминирала централната чаршија со сокаци чисти и калдрмисани, со опојни миризби на босилек, јоргован и крин во вазни саксии.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Османлиите, во времето на моќниот султан Сулејман Величествениот и најголемата експанзија, по неуспешните опсади на Виена, верувале дека градот на реката Вардар ќе биде првото нивно упориште на Балканот, еден вид истурено предградие на Цариград.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Според легендата, генералот Пиколомини на блиската планина Водно со својата војска под звуците на посмртен марш на воениот оркестар ја посматрал смртта на градот, а на австрискиот цар Леополд му пишувал дека решил, не од срце, да го закопа градот во пепел, со згради какви не видел, со џамии од најдобар мермер, украсени со илјадници кандила и позлатени алкорани, убави старини, градини...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Имало тврдења дека градот бил спален во знак на одмазда поради османските опсади на Виена.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Уште тогаш забележал дека градот не можат да го спасат од странски упади никакви одбранбени ѕидови, граници, како што може тоа да го стори природата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
„Настаните што се случија во Солун - пишува Готје - уште повеќе го зголемија немирот на битолското население, и тоа е повеќе од секогаш убедено дека градот, со оглед дека е седиште на главните членови на Револуционерниот комитет, е загрозен, и тоа многу скоро, од катастрофа пострашно од таа во Солун“140.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Се меневме. Неделните излети ги заборавивме, а ти не гледаше дека градот ме оковува во прав и чемер. И здодевност.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ако е сигурно дека градовите и гратчињата каде што има многу геј- народ ќе процутат во „креативната доба“, тоа нема да се должи само на тоа што новиот сталеж на „креативните“ работници се состои од „бубалици“, од откачени и од луѓе со „претерани навики и алишта“ кои гравитираат кон места со „низок праг од пречки за влез на човечки капитал“, каде што мештаните, главно, се отворени и трпеливи кон неконвенционалните луѓе.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Правта ѝ ги глочкаше очите, во устата ѝ крцкаше песок.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Клепаше со очите и не веруваше. Уште повеќе не веруваше дека градот ќе го најде празен.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)