- Владимир! Што не кажеш дека си ти? Ме преплаши!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
„Абре, аман“, рече потоа Жабе, „тој не вели за тебе дека си штир, туку за бунарон“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ниту ќе го крене погледот кога јас ќе дојдам и ќе ме праша - дека си чупе... што ќе кажеш... Дома, арни сте сите...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Тропање на приборот за јадење. Чаши. Непознат број.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Тоа навистина погоди куп луѓе што сакаа да ги одржат старите стереотипи. често се прашував: „Дали тие луѓе кои си играат криенка воопшто се грижат за оние сиротички луѓе кои едноставно не можат да се вклопат во зададените улоги?“
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Она што сакам да кажам е дека во Фектори немаше лицемерство и мислам дека нѐ напаѓаа токму поради тоа што одбивавме да ја прифатиме играта и да се претвораме дека сме она што всушност не сме.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Ако успееш уште и да се забавиш на своја сметка, тогаш едноставно би те сакале уште повеќе, бидејќи имаш сила да кажеш дека си поинаков.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Ако ја погледнеш одоздола, добиваш претстава дека со раце можеш да ја прегрнеш, но штом во неа ќе влезеш, ти се чини дека си во некоја голема , тркалезна хала.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- А јас, братче, помислив дека си се забудалил кога го читавме писмото и кога те видовме искочоперен крај Буза, - рече Танас мавтајќи со рацете.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Кажи му на стариот дека си со мене и да не те чекаат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Ако не се ожениш, ќе те заебаваат и дека си стар беќар.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Рече: „Еве, и јас јадам. Мислиш дека си херој?!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
-Од самиот почеток знаев дека си некое необично суштество, некој чудак, залутан тука по планинава, надвор од сите цивилизации – се уверуваше Еразмо, продолжувајќи да му зборува. –Ми падна чудно исто така, што цело време не побара јадење, ниту пиење!
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Меката земја попушта лесно под твојата тежина: колку повеќе притискаш, таа се повеќе се повлекува. -Мислиш дека си во право?
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Многу е важно благовремено да сфатиш дека си идиот.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
„Тогаш не е вистина дека си ти.“ „Што дека сум јас?“ „Ти не си оној што го уби Осиповото воле. И не му го грабна залакот на старецот Неделко Шијак.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се сетив за светецот што боде со три запци чудовиште.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Можеш со нив, ако ти се посака, да го плашиш Методија или Ивана, да изигруваш пред Младичот дека си член на Централниот комитет или човек од самите врвови на организацијата, но не заборавај, ти се молам, дека сите тие фасони, кај мене, не врват.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Ти на твоите ќе им кажеш дека си сместена во студентскиот дом.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Задоцни ѝ вечер од неодложниот состанок со колегите и колешките, ама со усул, и излажи дека си си се зезнал што си бил, ама, ете, немало смисла само ти да не одиш.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
- Ух, Секуле, Секуле, му велам, јас мислев дека си од овдешниве војници.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Дојди да те пофатам, вели, да се осигурам дека си ти...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Исплашено го прашаа: „Каква каса? Ние мислевме дека си копук.“
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Знам дека си кредитоспособен за насмевки.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Сфаќаш ли дека си сам? Ти си надвор од историјата, ти си непостоечки.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во стомакот и во кожата постојано нешто се бунеше, постоеше чувство дека си лишен од нешто на што имаш право.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Да си малцинство, дури и малцинство од еден, не значи дека си луд.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во тоа паѓање Авни е мала попатна станица која може и да не се забележи во приквечерината на твоето паметење.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Не мораш да го разбереш и да го прифатиш ова што ти го кажувам, но запомни: слободата е слободно паѓање, самоубиство во мигот кога мислиш дека си вечен, кога мислиш дека животот го живееш онака како што секогаш си го посакувал, самоубиство без причини и последици, нешто како катарза што те исполнува со пркос и можеби затоа не бараш виновници и не осудуваш никого во тоа долго, долго паѓање што може да трае и само еден миг.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Има различни хороскопи. Но мојов, ете, кажува дека си риба. Роден си во цутар, така?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Еден ден, можеби Утре ќе сетиш белег мал на твоето Лито, истрошено тело И ако си мислел дека пророк си бил Дека си некој си Лутер Или дека победи, битки извојува Бедник си, знаеш, не си за лутење Или мислеше Троја – твоја ќе биде?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Докторите рекоа дека те ставиле на машина, дека си во кома, речиси никакви шанси да се повратиш.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Сепак реши да ја посоветува: - Оној момент кога самата ќе почувствуваш дека си доволно силна да го издржиш патувањето, да се сретнеш со Хелвиг, со синот, можеби и со свекорот и свекрвата, тогаш - тргни. Но, не порано.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
-Му налетав на еден в прегратка. Помислив дека си ти. Одвај се извлеков! Има такви, држат цврсто.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Но на крајот на краиштата тоа се прашања што зависат од твојот исказ.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Ау, жив си, а помислив дека си се чпиртосал! - реков онака, на шега.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Штотуку влегов - се правдаше Господ Саздов. - А ти доцниш!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Точно е дека си обвинет за убијство во обид. Но и тоа обвинение не држи вода.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Замисли си за момент дека сонуваш, тоа веројатно го можеш - доверливо ми се приближи таа преку масата - Или за момент поверувај дека си влегол во туѓ сон.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Друг ќе ја пишува твојата автобиографија. Некој кој ќе симулира дека си ти.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
И што сетне? Ни сам не си свесен
за сопствените дарби
а всушност, глас се разнел насекаде
- низ Фокида, Беотија, Тесалија, Македонија -
дека си видовит и допирот дека ти е лечебен
а речта - провидение!
………………………….
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Го немаш тоа право. Башка си дрзок, башка си конфузен. И? Анихилираш
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
-Искрено, Бедмен, мислам дека си неодговорен.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
И замислете, не мина ни четврт саат, а колоната, сосе сите мравкишта, се префрли на бомбоните.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Туку да те прашам нешто, знам дека си ти стручњак.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
По еден час и Бошко Манев, кога дотрчаниот Танас му кажа, исто така знаеше што го чека зашто арнаутскиот обичај на сите им беше познат: кога некој ќе ти плати за сѐ што кај тебе јал и пил – тоа значеше дека има право да ти одмазди како што сака за она што мисли дека си му го сторил.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Што сте чуле? – прашува Зоки. - Па тоа, дека си бил голем јунак!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
ЦОНКА: Ајде, ајде, Поцко, какви се тие зборови!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ПОЦКО: (Цацка со јазикот.) Цт, цт, цт,! Бре, бре, бре! Не знаев дека си таков абдал, ако си ми син.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
- Знаеш, знаеш. – Одговори насмевот на куклата низ растегливоста на двете уснички полуцрвени и тивки како мед – тоа што го мислеше дека не знаеш што зборуваш, само потврдува дека си заљубен до коски.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
- Па, што дека си Дедо Мраз – се поднасмеа лишавото лице на чпртавкото на кое ситните црни очички испиени од слепоочниците сосема ги снема – за мене името ништо не значи.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Средба Денес убив една мушичка; Лежев на терасата и хорот од микроорганизми во земјената саксија со земја пееше погребна песна; Знаев дека си тука, а не верувам во реинкарнација.
„Омајнина“
од Афродита Николова
(2010)
БОРИС: Мајка ти те има прежалено, мисли дека си изгубен. А јас те сфаќам.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Измислив приказна дека си болен на умирање и дека последна желба ти е да му шепнеш нешто важно на Рус на уво.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
- А тој ми вели: - Ти да малчиш, заш ако на партицкио секретар така му зборваш, тогај веднаш се пули дека си реаксја и контра и дека со вурзуазијата си играш о ено оро.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Знаев дека ќе дојдеш, - срипа тој, - уште „од одма“ те оценив дека си човек од збор.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Зборуваш, а не чувствуваш дека си кажал нешто.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Да добиеш менструација значеше дека си била со некој маж.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)