Вториот што ме посети беше Коте Буџе. Тој ми се пожали на три работи: прво, што на времето направил куќа на пат, второ, дека сакал да купи стан на отплата в град и, трето, работа во државно.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тогаш сѐ изгледаше истовремено и анестетично и врело.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тој предложи да се сокриеме некаде и да ги следиме (сега разбирам дека и тој беше погоден колку и јас и дека сакаше уште таа вечер да расчисти со Луција: колку смешно – што да расчисти, кога ниту јас ниту тој немавме ништо со неа?); така ќе сме виделе која е девојката со Фискултурецот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
А, пак, во поглед на дозволеноста на отказот – како трудовоправен институт, работникот може да го откаже договорот за вработување ако писмено изјави дека сака да го откаже договорот; работодавачот, пак, може да го откаже договорот само ако постои основана причина за отказ поврзана за однесувањето на работникот [лична причина или причина на вина] или ако причината е заснована на потребите на функционирањето на работодавачот [деловна причина].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Не знаев од каде им е идејата дека сакам да се убивам.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Впрочем јас се имам договорено со моите размисли, реков, дека сакале или не заедно учествуваме во она вечно движење за кое не се трудиме ние туку ни го подготвува животот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Во секој случај, во книгава малку се кажува за машката геј-култура од оној изворен вид, за она геј-културно производство засновано врз постоењето на геј-идентитет и врз способноста на претставителските практики да го пренесат; книгава речиси исклучиво се занимаваше со машката геј-култура од поткултурен подвид.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Од првиот ден, кога влеговме во училиштето, од првиот клас, ѝ ставив до знаење дека ја сакам. Ѝ напишав песна; таа ја доби (на часот по биологија), ја прочита, се вцрви и потем го стутка листот и ми се чинеше дека сака да го сокрие, да го голтне, да го снема.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Одиш по улица и ти се чини дека сака да те поваса, да те потоне во калта трпеливо и без остаток.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Рече дека сака да одиме на ручек.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Никој од нас не знаеше зошто логотетот го повика, но претпоставувавме дека сака да се увери во неговата духовна моќ.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Но сега, пред професорот со глава на желка и нос толку љубопитно подаден што ти се чини дека сака да навлезе во секоја тајна на животот, бев само тровче.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Мислам дека прифаќа толку лесно и брзо само затоа што ја мачи мислата дека цел месец ме оставила сама без неа, додека беше во Индија, и дека сака да ја поправи грешката.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Тој седна на мојот кревет и јас знаев дека сака нешто да ми каже.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Тие денови понагласено забележав и дека сака да ме земе под владение.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ја изведував придржувајќи ја, таа одеше цупкајќи на едната нога, потпирајќи се на мене и на бастунот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ја допре нежно за рамото, полека приближувајќи ѝ се: „Она што сега во моментов го знам е дека ти си прекрасна и дека сакам да те бакнам.“
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Всушност, сѐ си одеше по редоследот, но не баш по очекуваниот пат, ако внимателно се навратам на моите зборови и мисли, како на пример кога самата си реков дека сакам малку да се повлечам во Истокот.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Вечеравме кога кажав дека сакам да научам да сликам, и тогаш мама се изнасмеа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
На пример, законски права од осигурување во случај на невработеност, кај нас се: 1) паричен надоместок; 2) подготовка за вработување (обука, преквалификација или доквалификација); 3) право на здравствена заштита, во согласност со прописите за здравствена заштита; 4) право на пензиско и инвалидско осигурување, во согласност со прописите за ПИО на невработено лице корисник на паричен надоместок, на кое му недостасуваат најмногу до пет години пред исполнување услови за стекнување право на старосна пензија – а кое нема 15 години стаж на осигурување, до остварување на овој стаж; и 5) права на инвалидни лица за вработување со поволни услови во согласност со закон (чл. 54, ЗВОСН – неофицијален ПТ).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Кога во 1857 година мажот ѝ дошол во Маказар, таа му рекла дека сака да оди со него во Цариград.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Геј-мажите си имаат женски икони – диви, манекенки, холивудски ѕвезди, а денес дури и политичарки – со кои ќе си се идентификуваат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Мене не ми текна што сака таа. Помислив дека сака да ја галам по бутините и слабините.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Бранчето на левото рамо уште ми дошепнува дека сака вардење од змијолики насмевки и од врели бакнежи за среќен роденден.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Потоа тој продолжи, се разбира вака пикнат во мене, да ми зборува а основно во сето тоа беше дека на работа му дошол “мојот” сосед од катот под мене и му се жалел на неподносливата врева што секоја вечер се слушала од “кај мене”, дека тоа немало смисла, дека сакал пензионерските денови да ги мине на мир со жена си, дека било мошне некултурно и непристојно од еден толку културен и пристоен човек каков што е другар ми така да се однесува и слично.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
А мислев дека сакам да го напуштам.”
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Полн со горчина, Duchamp 1920. изјавува дека сака да стане „инженер”.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Покажуваме на вратата од зградата и велиме дека сакаме да влеземе внатре.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Околу неа, како сина светлина околу месечина, затреперуваа мисли и чувства, но ниту едно од нив не се претвори во збор.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Му реков дека не сакам и дека сакам да одам дома.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Замолив за средба со директорот, но секретарката на која збунето ѝ кажав дека имам книга и дека сакам да им ја понудам, со потсмев ми рече дека директорот е зафатен.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
- И не верувам дека сака да биде! - рече Палигоров, за да биде барем малку на линијата на Донски.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Диктатура на потсвеста, која е фатена таму каде што ни самата, можеби, да ја потпрашал некаков филозоф- планинар, не би признала дека сака да биде, за таква, крута и грчовита, историски да се претставува како некаков, не дај боже, сатрап.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
- рече отсечно Палигоров давајќи ми јасно на знаење дека сака да го прекине разговорот.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Но не бев сигурен дека сакаше да ме навреди.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Келнерите се ужасни, а оној со очилата во ќошот не симнува поглед од нас. (Покажува кон типот од ќошот) Чувствувам дека сака да ме истепа.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Ете зошто машката геј-културна продукција (да не зборуваме, пак, за машката геј-политика) е толку неблагодарна работа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Со таа изјава Милан го информирал Судот дека сака да даде свој исказ во врска со судењето на групата на Гарванов.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Меѓутоа, тој рече дека сака системот да го усоврши со тоа што ќе постави војник на смена кој постојано ќе кружи од војник до војник.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
А таму, ене ги, Queens - Србија и Bronx - Хрватска. Bronx очајнички ја бара својата независност, тврди дека е независен од New York и дека секогаш бил. Queens не дозволува, се чини дека сака контрола врз целиот New York.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Обајцата одговорија дека сакаат да се ослободат од диктатот на спротивставувачките форми на однесување.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
- А јас помислив дека сакате да ви ги отпишам долговите, вели Доксим Тренчески и се дуе во образите, ко предојдено тесто.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Единствено што бев сигурен дека сакам е потполно да ја Џинџер Роџерс, 1962 исфрлам свеста за потегот, затоа што имав навика да сликам додека на грамофонот се вртеше една иста работа - како “ I saw Linda Yesterday” од Дики Ли, која ја слушав оној ден кога Иван дојде прв пат кај мене.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Тој само знаеше дека сака да си игра, да си игра и да се задева.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Се протегна наназад и го изгасна светлото. Беше очигледно дека сака и практично да ја прикаже убавината на постојаноста со која се одликуваат предметите.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Но, правото на паричен надоместок, иако тој плаќал за тоа додека бил во работен однос (!?), не може да оствари невработено лице на кое работниот однос му престанал поради: (а) давање писмена изјава на работникот дека сака да му престане работниот однос, освен ако таквата изјава е дадена поради промена на местото на живеење на брачниот другар или склучување на брак; (б) спогодбено престанување на работниот однос; (в) остварува права од работен однос спротивно на закон; (г) престанок на работен однос по сила на закон, освен во случај на престанок на правното лице поради стечај; (д) неоправдано изостанување од работа последовно три работни дена или пет работни дена со прекин во текот на една година; (ѓ) престанокот на работниот однос со отказ од страна на работодавецот за кршење на работната дисциплина или неисполнување на обврските утврдени со закон, колективен договор и договор за работа; (е) одбивање да работи на работи на кои е распореден во согласност со закон; (ж) одбивање да биде преземан со спогодба кај друг работодавец во согласност со закон; (з) одбивање обука, преквалификација или доквалификација за друго работно место кај ист или друг работодавец, што му се обезбедува во согласност со закон; (ѕ) губење на работната способност согласно со прописите за ПИО; (и) исполнување услови за остварување право на пензија (чл. 67, ЗВОСН – неофицијален ПТ). 107
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Јас знаев дека сакам да пишувам за нешто.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Повеќето од прашаните одговарале дека сакаат полна кола со златници или пак ја барале златната царева кола.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
„Сето тоа се гревови што го полнат, и покрај нашите добри желби, оној ненаситен бунар на нашиот заеднички живот!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Без многу да размислува, говедарчето рекло: - Не сакам големо богатство, туку толкаво, колку што изнесува еден дожд во април и два дожда во месец мај!
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
- А какви се пијавиците? - ја прашав. - Грди. Црни. Со устинки што се лепат за кожата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Тоа значи дека овој свет е создаден за агресивните,“ рече Сара, стана од клупата, со раката ни даде знак дека сака без помош да почекори, и стигна до оградата на детската градинка, придржувајќи се за решетките.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Застанале еден спроти друг, Онисифор Проказник свртен со грб кон своите луѓе, другиот поткренат во седлото.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
— Тука невестата Менка се насмеа и даде да се разбере дека сака да се нашегува на Илкова сметка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Чувствувам дека сака нешто да каже, да ни открие нешто одамна доживеано, длабоко врежано во неговото паметење. – Рече дека во таа трикатна зграда живеевте пред шеесет години? 1948 година?... - Да...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Памтам еве дека сакаше да ме насмее.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Заборавивме дека околу нас постои море, недогледни песоци, никој не спомна дека сака да јаде и да пие.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ја пратија во нашата единица тие од таму за да ги кодоши момчињата, дека ѝ барале, дека сакале да ја имаат, дека ѝ предлагале.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Тетка ми овојпат ја убедив да седне напред со тетин Јован, под изговор дека сакам да си играм со децата.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Му реков дека не ми е добро и дека сакам да си одиме.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Верувам дека сакаше да ми помогне.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Впрочем, во голема мера ја земаше здраво за готово претставата дека машката хомосексуалност како културна практика се состои од низа поткултурни реакции кон главнотековната култура – имено, од запоседнувањето и преозначувањето на хетеросексуалните облици и артефакти.
Но, тешко дека сакам да го одрекувам и да го потценувам постоењето на геј-култура што ја создале гејови.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И бутовите ми беа малку растресени, а и образите почнале да ми свиснуваат - но никогаш не сум мислел за себе дека сум дебел.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Лежам и кројам планови. Ако фатам Германец ќе мисли дека сакам да го заколам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Како на пример дека сака да му вратам некои пари кои му ги должам затоа што ми го уплатил факултетот и слично.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Јас давам пример, не мора тој да оди, нека каже дека сака, па ние после ќе го задржиме. И што прави тука?
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Се вратија, и како што му рече Арслан на Трајка, дека сака да ја види својата раја со неговите очи, нареди на другиот ден цело село да се собере на сретсело: „Машко — женско, старо — мало, до куче сакам да видам пред мене! — му се провикна Арслан на Трајка.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Овојпат интелигентно се противев - велејќи дека сакам да ослабам - но и тоа не наиде на голем успех поради тоа што ми беше речено дека сум кожа и коски и дека треба повеќе да јадам за да ме сакаат девојчињата.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Па и јас се борам во Македонија за македонските работи и никому не сум му рекол дека сакам поголемо парче леб...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ако еднаш го стартуваме, никогаш веќе нема да дозволи да се задоволи со рутински задачи. u Не ли е премногу идеалистички да се каже дека сакаат луѓето да прават свои сопствени програми?
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
ИВАН: Прости. Не мислев да те навредам. (Трга накај неа. Очевидно е дека сака да го поправи тоа што го згрешил.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Рече дека не сум сакала да одам во училиште затоа што не сум можела да ги научам основните работи; рече дека не умеам ни да разговарам па затоа не одам да играм со девојчињата; рече дека сликањето не е за девојчиња.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Поверојатно беше дека се обидуваше да ме вразуми заради моето недоветно однесување во кое не постоеше речиси никаква почит и тоа во ваков, да го наречам со обични зборови, скрбен момент.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
После тоа, секое утро кога ќе се разбудеше, на устата имаше пивтиеста маса како опашка на полноглавец.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
- Знам дека сакаш да одиме в слаткарница, - рече таа, прегрнувајќи ме.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Не грижете се, знае Јана дека сакам да ја поттикнам! Нејзе не ѝ пречат опомените.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Еднаш му кажа на Далтон дека сака да го крсти Залив.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Или можеби повеќе ја привлекува идејата да им се спротивстави, и идејата да го преземе животот во свои раце?
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
- И? - Па изгледа дека сака да снима нов албум, па бара некој да ѝ напише нови материјали...
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Знаеше и да се налока, па да почне да лелека дека никој не го сака, дека сака бакнеж како и секоја друга уста.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога отвори, Ѓорѓија беше толку збунет што само се насмевна и како папагал го изрецитира текстот што го беше вежбал претходно: ѝ рече дека тој е соседот отспротива, дека испекол колачи и дека сакал да ѝ ги даде да ги проба, ете, како на нова сосетка.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Тоа незадоволство е стварно, а понекогаш политичкиот приговор кој штотуку го артикулирав само служи како алиби за геј-хомофобија.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Конструктивизмот не ѝ обрнува und Institution. Uber ethnischen und доволно внимание на димензијата на сеќавањето, politischen Ethnos” во: Anderssein, како и на начините на коишто колективното ein Menscenrecht; Hilmar Hoffman помнење ги стеснува опциите на идентитетот und Dieter Kramer, Weinhem: Beltz/ правејќи ги едните повеќе веродостојни или дури Athenaum, 1995. повеќе нужни од други.* Ја застапувам тезата дека политиките на идентитет / диференција се обележани со парадоксот дека сакаат да ја сочуваат чистотата на нечистото, непроменливоста на историското и фундаменталноста на контингентното.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Настаните од стварноста и од нивната фантазмагорија се судираат и се кршат едни со други, а тие се обидуваат да ја докажат својата не-стварност: еден работник во поштата е уверен дека ќерка му не патува да се сретне со вереникот во соседниот град, туку засекогаш заминува на некој далечен остров; една кројачка го фрла тукушто прочитаното писмо на сестра си, во кое таа ѝ кажува дека сака да ја види, а оваа жена е уверена дека сестра ѝ ѝ соопштува дека татко им, кој умрел многу години пред тоа, наскоро ќе ја посети; еден студент, додека гледа во книгата пред себе, во мислите ги превртува животните стории на своите колеги и професорите – настани кои тие никогаш не би ни помислиле дека некогаш би можеле да им се случат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Тогаш не сфаќав дека кога тие велат дека сакаат тоа да изгледа вистинито, всушност мислеле на филмската стварност. На 28 јули излегов од болница. 230 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Баба му рече дека сака да меси кифлички и да ги однесе во Влае „за душа“ на дедо Баџак.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Лекарот сфати дека сакаше да каже - и да го земам со себе - но, не се осмели...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
И пак бараат да потпишам, да се покајам затоа што не ги сакам Англичаните, не ги сакам Американците, а ми велат дека ги сакам Русите, Бугарите дека сакам на Македонците да им ја дадам Македонија.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Има луѓе кое своето Јас потполно го заменуваат со некое друго Јас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Изгледа дека сакаше и со мене да се скара.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Се виде дека сака да каже нешто важно па Шишман тоа го вознемири и исто така се премести од едната нога на другата и камчето во неговиот џеб пак тропна.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Можат геј-мажите да си тврдат дека сакаат да гледаат прикази за самите нив и за своите животи, но ним честопати знаат да не им се допаѓаат приказите за геј-мажите што ги создале геј-мажи или, пак, не успева да им потрае таа заинтересираност за нив.
И може да им се разбере неполетноста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Како да насетуваше дека сака нешто да ѝ каже.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Се гледаше дека сака да каже нешто, но во тој миг не можеше.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Јас реков дека сакам да направиме пауза.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Се гледаше од авион дека сакаат да бидат победници по секоја цена.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Не знаев што да одговорам бидејќи знаеше дека не јадам месо.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Ако во целава книга доследно зборував за машката геј-култура, а не за машката поткултура, тоа не е затоа што се обидував да ја избегнам импликацијата дека машките геј-културни практики со кои најмногу се занимавав се вторични, поткултурни, туку само затоа што сакав да избегнам да го претрупам текстот со таа недрага сложенка од поим.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Се гледаше дека сака да ми одговори.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Според информациите на Радиото, во настапите во Софија пред претставниците на БРП македонските претставници, а и Светозар Вукмановиќ-Темпо, известува Дикинсон, истакнувале дека сакале да видат "…слободна Македонија, обединета во рамките на нејзините историски граници".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Го прашав дали се шегуваше кога по телефонот ми рече дека сака да се замонаши.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
„Претпоставувам дека сакал, ама никогаш не ми кажал.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Би можеле да помислат дека се кревате на големо, дека сакате да изигрувате човек со врски, со лични пријатели во Централниот комитет.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Па ти како сакаш!“, ете, тоа му го реков.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Во моментите кога во главата му доаѓаа вакви размисли, чувствуваше дека сака да си ја намали вината пред себеси самиот.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
„Тоа е само површниот впечаток,“ рече брат ми.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Се сеќава на поранешниот стан со глетка кон мостот, како на полноќ ветерот стануваше попарено син.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Можело да се поверува дека сака да види нешто во далечина, двоколките поставени една зад друга и терачите на тие двоколки или нешто друго, село или селце кон кое го водел патот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се добиваше впечаток дека сака да си ја подвитка опашката меѓу нозе и да избега назад.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Сакав да исчепкам некоја вистина за она што се збиднуваше во човековиот свет.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Сара го прашуваше Зигмунд за него самиот, за студиите, за неговите пријатели, за тоа што сака да направи утре, а што по десет години, а тој кажуваше дека сака да ја разгатне загатката на човечкото суштество – сакаше да знае од што се раѓаат љубовта и омразата, што е она што ја создава желбата, како се придвижуваат мислите; “Можеби не треба да ги знаеме тие нешта,” велеше Сара, и минуваше со дланките по нозете, по фустанот кој ги покриваше металните апарати.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
— На мајка си и рече дека и се смеат другачките, дека знае веќе убаво да пишува и смета, и дека сака повеќе да везе отколку да учи.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Чувствував дека сака да каже, да објасни, многу работи што ги насобирал во себе.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Дики: Никогаш веќе нема да стапнам во оваа дупка.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Рада и Ѓорѓе со очи се договорија и ја напуштија собата под изговор дека сакаат да прошетаат.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Тие, штом пристигнале во Софија, се јавиле како претставници на ЦК и, пишува Ѓорче Петров: “Веднаш покажаа дека сакаат да ја играат старата првенствена улога што ја имаа во Солун.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Наместо: од работа - дома, ќе биде: од работа - дома - па на шетање. (Таа сигурно мисли дека животот ќе ни се претвори во пеколни маки поради тоа што секојдневно би морале да го шетаме детето, па и суптилно ми напоменува дека сака да биде машко, рече - ќе мораме него да го шетаме).
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Или помислиле дека сакам да избегам?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Јас бев излажан од својот ум.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
- Немам ништо убиено, рече сапотничанецот, мене сакаат да ме убијат. - Кој, праша војводата. - Браќата на Доста, вели дека сакав да ја грабам
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ги закопав прстите во крилцето и почнав да буричкам внатре.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Не дека сакам секаде да го пикам носот, туку онака.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
- Долго таа млада жена се борела сама со себе дали да му каже на својот маж отворено за тоа дека сака да се раздели од него - продолжи Вера, помолчувајќи малку, како за да собере сили.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Чувството дека таквата положба не може веќе да се трпи и дека некаков излез мора да се најде, општата омраза спрема Турците, направија целото христијанско население да го прифати оној кој сега ќе му помогне или кој покажува на дело дека сака да му помогне...
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тој го остави гоначот сам. Со главата и со очите му сигнализира на Том дека сака чашката пак да му ја наполни.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Чувствував дека сака да ми каже многу нешта, но не рече ништо од сето тоа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ми стана јасно дека сакаше да ми го раскажува својот живот, од почетокот до крајот.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Само додаде дека сака да ми го покаже местото што ќе требало со време да почне да се подготвува.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А, сепак, да го запознаам? И, седнувам на компјутер и му испраќам порака дека сакам да пиеме едно кафе.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
По неколку дена, Хелвиг забележа дека Карл пишува нешто и дека сака да го скрие.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
„Аха, сторив јас“, а тој, бидејќи виде оти го проѕрев дека сака да ми ја потцени варта, налутен си замина.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Другар му го изведе веднаш в лозје, повеќе дека сакаше самиот да го искористи сонцето.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
„Простено ти е, Луцијо!“, рече. И потем рече дека без разлика на сѐ, сѐ уште ме сака, и дека секогаш ќе ме сака; рече дека си оди засекогаш, затоа што му се гади од сѐ и дека сака да најде мир.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Во поглед на т.н. минимални отказни рокови ситуацијата е следна: ако работникот го откажува договорот за вработување, отказниот рок е еден месец, а со договорот за вработување или со колективниот договор може да биде договорен подолг отказен рок – меѓутоа не подолг од три месеца; Ако работодавачот го откажува договорот за вработување на поединечен работник или на помал број работници – отказниот рок е еден месец, а два месеца во случај на престанок на работен однос на повеќе од 150 работници или 5% од вкупниот број работници кај работодавачот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Забележа дека сака да зборува.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се наведнал и не можел да го голтне отровот на јадот што му се собирал лепливо и чемерно околу катниците. Молчел.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Одговорот се состоел само во констатацијата дека сакале да ја изменат формата на владеењето во Македонија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
И самото бескрајно повторување на зборовите култура и културен си е доволно лошо.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ова сознание малку ме вознемири. си спомнав на тоа што татко ми ми објасни дека момчињата во пубертет се поулави од другите, дека сакаат да се прават важни и неустрашиви и дека се наклонети на непредвидливи нешта, само и само да го привлечат вниманието на околината врз себе.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Тој приседна на креветот и чувствував дека сака да ми каже нешто утешно, но дека и самиот е толку нажален, неутешен што не наоѓаше зборови.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Тие се доближуваат толку многу што ти се чини дека сакаат да ти застанат на рамото, многу пријателски се расположени.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
ЛУКОВ: (Навидум соземен, но сѐ уште нема сили да се сврти кон Младичот и да му погледа в очи.) Со кого, рековте, дека сакате да се видите?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Не бев воодушевен од понудата, па сепак му реков дека сакам да ја имам компилацијата.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Кога докажаа, дедо Ангела забележа: - Ти велам јас дека сакаат да ги земеш во четата!
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Му одговорив дека сакам да знам каков е. Сите срамежливо се насмејаа.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Не бев сигурен дека сакам да го одбијам, но сепак реков дека информацијата за столарот не му е сосема точна.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Сега рече дека сака да собира камења. Зошто би собирал камења?
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Може да се случи и да помисли дека сакам да го поттикнам кај него самосожалувањето!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Иии! - извика најдоминантната, кревајќи ги двете раце нагоре во знак на изненадување, - види го само, те молам, овој килим!
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Знаев дека сака да излезе на балконот кога ќе почнеше да тропка со бастумот по подот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Само кога ѝ реков дека сака да ја земе Ели свика: - Таа има ли памет или нема.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Упорно ме одбиваше да излеземе; велеше дека не излегува со машки, дека не ја интересираат, дека има многу обврски во секциите на училиштето, дека сака да направи нешто од себе, дека има за учење.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Се качивме во возот за Гевгелија; претпоставував дека сака да одиме во Стоби.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Помислив дека сакаше да ми рече или поточно да ми појасни оти и таквите дребулии, какви што се пијавиците кои којзнае зошто решиле да не виреат во вакви води, како планинската, придонеле луѓето наеднаш да се почувствуваат среќни и да се однесуваат неконтролирано и палаво, како децата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ги прашав дали сакаат она што останало од нивниот однос да биде и понатаму детерминирано од овие форми, или пак повеќе сакаат да интервенираат и да влијаат на развојот на настаните - да определат како ќе се развива (она што останало од) нивниот однос на начин кој и на двајцата би им одговарал? 42 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Имам впечаток дека сака нешто многу важно да ми соопшти.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Чуствувам дека сакам да се потсетам колку време од сите тие визити поарчив трудејќи се да си одговорам на ова прашање.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Еве, јас ќе ода кај луѓето и веруам оти ќе кандисаат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И покрај фактот што и американските и британските мисии биле испраќани само како воени мисии со основна задача да организираат и изведуваат воени операции во окупираните територии и да овозможат испраќање воена и друга помош за да им се нанесе поголема штета на нацифашистичките окупатори, тие не можеле да не испраќаат и такви извештаи во кои јасно се гледало следењето и на политичките состојби и намери на политичкото и военото раководство на НОВ и ПО на Македонија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
На Германците Ренан им замеруваше дека сакаат да се затворат во својата нација на сметка на индивидуалното право и по цена на разбивање на човештвото во хетерогени фрагменти.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ралфи продолжи да оди, но не верувам дека сакаше да избега. Мислам дека се предаде. Можеби знаеше против што се бориме.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Неговото однесување многу ме потсетува на оној негов прв и затоа можеби многу внимателен пристап кон проблемот со моите жртви.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Мислам дека сака да се вратам во собата за билијар.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Но Крсте разбра од мрморењето дека сака да му го распаша појасот и да му ги ослободи рацете. Co помошта на секирчето појасот беше пресечен и рацете на Ристета беа слободни.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Никогаш не ми спомнала дека сака да чита...
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Дончо, исто така заради долгата и голема прошетка по синорот на Острово, засвирка низ носот во леглото крај баба си, додека таа, Митра, долго не можеше да ги напади зборовите на Чана од својата глава дека сака уште некое дете да истисне од својата голема снага.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
И се собраа. „Кај сила — нема правина“ вели народната поговорка.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Геј-мажите се мошне критични, ако не и презирни, кон своите уметници, писатели, филмотворци, исто како што си ги презираат и политичките вождови.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тој веднаш знае дека сакаат да го охрабрат за да не се плаши од боцнувањето.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Старецот што стоеше пред него беше негова целосна спротивност.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Се сеќавам само дека сакав да гризнам јаболко.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Во еден момент мислам дека преовладеа сознанието дека не постои некоја и премногу значајна посебност кај Роман Гигов што би нѐ упатила кон прекарот Грофот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Тој појде по вас и рече дека сака да ви помогне, тивко, скоро срамежливо плачела жената.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
По нивното запознавање јас никогаш не зборував со Сара за брат ми, ниту со брат ми за Сара; само чувствував колку исчекуваа да дојде среда, денот кога нашите врсници се собираа во салонот на Берта, а Зигмунд и Сара остануваа уште долго во нејзината соба, и јас останував покрај нив, како сведок на она што го премолчуваа, и кога знаевме дека собирот во салонот на Берта привршува, тој, таа и јас се качувавме на горниот спрат, се поздравувавме со гостите, го слушавме благиот прекор на Берта што не сме ги удостоиле со своето присуство. …
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Рече дека сака да размисли убаво за сѐ што се случи.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Неодамна го откри Тарзан, па изјави дека сака да се мажи за него.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Одат на ризик, рече. Гадови, ни рекоа дека сакаат да го изолираат Хироши, да го задржат подалеку од главната истражувачка група.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
- Имате нешто... тука, - покажа Французинката со прст накај нејзината уста и концентрирано го погледна.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Важно, тие се далеку од Хелвиг. Таа уште од првите денови му кажа на својот иден сопруг дека сака да има дете.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Упростено, зборува за мене дека сакам спонтаност и случајност.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Чувствувам дека сака да ми помогне, но како да се плаши да не ме повреди.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
А што се однесува до потокот, тој навистина веќе се тенчеше.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Реши да му каже на лекарот дека сака да си оди дома.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Кога Евелин се врати дури немав време да ѝ кажам дека сакам да ставам крај на нашата врска .
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Геј-мажите и понатаму трагаат по свои прикази и по одрази на своето постоење во културните творби, а заинтересирани се да дознаваат за други геј-мажи од минатото и од сегашноста, да откриваат како геј-мажите си ги раководеле животот, љубовта, борбата за слобода и за достоинство.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А татко ти тврди, и тоа кога сè излезе на виделина, дека сакал да останам скраја од тој злостор.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Само ми рече: Миле, ги испративме твоите сватови, среќа што ти веќе ме запозна дека сакале да те грабаат додека беше на свадба, и видов дека не лажеш.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
На Трајка му стана јасно дека сакаат да лапнат петстотини лири и никој да не разбере од поголемите, та оти на мајка му на убиениот војник нема ни една да и дадат, тоа веќе знаеше и однапред.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Еми не се двоумеше да изјави дека сака да воведе промени во својот живот, па заедно ги разгледавме достапните докази за тоа дека е во состојба тоа да стори: настаните кои укажуваа на отпор кон “управувањето со себе”.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
На долниот крај, токму на патот што влегува во селото Калајнево, се наоѓа чешмата на Карабеќерица.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Кога ѝ реков дека сакам да ја насликам, таа неволно, се согласи, но ме замоли да ја сочекам по молитвата, да го стави апостолникот, камилавката и новата пана, ко што е Редот, ко што вели Законот.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Додека се качувавме по патеката таа главно молчеше.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)