дека (сврз.) - доаѓа (гл.)

По оваа работничка голгота, се чинеше дека доаѓаат подоб­ ри времиња кога за оваа веќе пропадната фабрика се најде 249 заинтересиран странски инвеститор2 од Австрија [всушност, тоа беше наш македонски гастарбајтер од Виена кој имаше велешко потекло и – дали поради носталгијата, навидум, сериозно беше „загреан“ и сакаше да вложи во рестартирањето на фабриката].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Поради финансиските проблеми оваа фабрика, во која сѐ уште имаше државен пакет акции, влезе во познатиот FESAL II аранжман склучен помеѓу Владата на РМ (чиј претставник беше тогашниот Министер за финансии, а сегашен Премиер –  м-р Н.Груевски) и ММФ, како една од т.н. „12 големи загубари“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, парите кои беа предвидени да бидат наменети за ублажување на нега- тивните последици од отпуштањето на толкав број работници во овој некогашен индустриски град – никогаш не стигнаа до нив!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Требаше да ѝ ја јавам големата вест за крајот на изградбата и таа од своја страна да ми јави дека конечно ја завршила студијата и дека доаѓа кај мене во Маказар.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Христина не знаеше дека доаѓаме. Не ѝ јавивме. Никому не јавивме за нашата посета. Отидовме, без малку, авантуристички.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
- Сум чул дека доаѓаат странци, - рече Кирил откако се поздрави со старецот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Барем да знаев дека доаѓа по мене, туку седев така, потамина, да не наиде тој, да не дојде да се појави од некаде.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Каде е жената што беше со него?“, и јас видов дека доаѓаат по мене, и сосема спокојно ги затворив очите, и потонав во некаков блажен мрак. ***
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И јас, во тој миг решив да му го вратам она што беше негово, а што го бев ставила во џебот уште по телефонскиот разговор, кога Јан рече дека доаѓа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
За само неколку секунди почна рафална стрелба што му се чинеше дека доаѓа отсекаде.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Во тој општ хаос што нанадејно ја замени тишината на ноќта, тој сè уште стоеше скаменет.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Таа веселост, се потсети, прилегаше на есенско сонце – топло и пријатно ти ги грее коските, но сепак одвреме-навреме затреперуваш од неговиот прикриен студ – тоа сонце ти кажува дека доаѓа зимата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Стоеше таму со сламен шешир од 1920., подарен од некого... благите питачки зборови паѓаат по мрачната улица како мртви птици... (...) Постои само една работа за која писателот може да пишува: “За она што му е во сетилата во моментот на пишување...
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
” Цицам ужас од лузната прободена со игла, подводниот врисок на тапите нерви им праќа предупредување дека доаѓа времето на копнежот, печат угризите на беснилото...
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
ЛУКОВ: (Наслушува.) Ми се чини дека доаѓаат.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Какво и да е тоа што нѝ доаѓа од страна, макар тоа да е и најцрно искористување, фактот дека доаѓа од страна е позитивно својство.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Ако не добијам порака од тебе до утре попладне, значи дека доаѓаш.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Крајот на историјата” денес претставува еквивалент на некогашното верување дека доаѓа крај на светот, за коешто историчарите велат дека било посебно раширено во Европа на крајот од првиот милениум.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
По плоштадот претпоставив дека доаѓа мостот. Така си мислев и не сакав да продолжам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ама не го знам името на плоштадот, како навистина да бев пристигнала на плоштад во Будимпешта и се бев загубила зашто не му го знам името; таму каде што едно име е еден плоштад.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Штом детето ќе се јави дека доаѓа, ќе добиеш слободни денови.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
По неколку дена се разнесе вест дека доаѓа владиката да го посети селото; започна да бие камбаната на црквата, се собраа луѓето на сред село да го пречекаат.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
И кога, по Втората светска војна, и од оваа и од онаа страна на границата, дојдоа на власт комунисти кои се колнеа првин во Сталин, Татко веднаш почувствува дека доаѓа времето што го навести рускиот белогардеец.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Железничарот Круме имаше дури впечаток дека доаѓа до своите права - за задржување на старата локација од својата куќарка или за извојување на нова локација за гробот на Митруша - не толку по силата на самите права, колку по здодевноста на своето присуство.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
При минатата посета, кога му реков на Роман Саздов Грофот дека доаѓам врз основа на неговата покана за да дадам некаква изјава, (се разбира, не му го изрецитирав и бројот на канцеларијата во која требаше да се јавам според поканата), Грофот ми објасни дека не треба да им обраќам преголемо внимание на таквите формалности.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Јас не сум бил повикан како сведок, а ваквите состаноци за него не претставувале покани за изјави туку обични визити на кои тој ги претпочитал разговорите и размените на мислења.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Не дозволувај му да те повлече за јазикот“, беше одлучила кога ѝ јави дека доаѓа за да си го земе костимот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А со деновите што одминуваат, одвај забележливо се враќа во нејзините очи онака како што на каменот се појавува лишај и како што коренот се пробива низ кремени.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Се наведна и полека, чекор по чекор ги собира искршените класја во басјасаното стрниште.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Стегната од болката, чувствува дека доаѓа крајот на битисувањето.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Таа својата радост ја плати со вечно тагување, приврзаноста - со исчекување и страдање. И, ете, сега го загуби и синот...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Кажи го сега веднаш, дека сакаш да нè цркнеш!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Да нè цркнеш од тага! од беда! да те слушнам барем еднаш пред да ме довршиш!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Чувствувам дека доаѓа...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Кога сега се отвори вратата, тој само ја сврте главата, виде дека доаѓа Бошко Манев и пак им се врати на своите мисли.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Кога се подисправив, со двете дланки ја фатив за задникот одоздола и почнав да се стегам во неа без да сфатам дека доаѓа крајот на моето еротско патување.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Некогаш бев многу бесна на светот, носев вина, тегобност, но не можев да ти префрлам за мојот гнев и за она малку време што ни останува, а можевме да го поминеме заедно.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Кога би можела да ја спакувам среќата кога ќе слушнам дека доаѓаш, за да ти ја подарам!
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Трета класа... а и ми јавија од штабот дека доаѓате...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Марина рече дека доаѓал Миша келнерот и ги однел јаболките за салата.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Човекот што ги изговара овие зборови првин покажува дека доаѓа со добри намери, а второ, и луѓето кај кои доаѓа ги смета за добри и очекува од нив со добро да го пречекаат.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Мајка му ми кажа дека доаѓа доцна навечер, но и дека другиот ден има концерт во прекрасната катедрала и дека сум имала среќа да бидам во Парис баш кога тој има концерт.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Глупости мислам. Ништо важно не беше, обичен муабет. Требаше да го запомнам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Да не требаше да ги испржам? 40" Ми рече дека доаѓа за 20 минути.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Којзнае колку пати опомена: - Нова Годино, кралице на благогласините, не гледаш ли дека доаѓаме до големиот свет и оти во нас се насочени милиони љупопитни погледи!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Знев дека доаѓа време да си одам од него.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)