да (сврз.) - утеши (гл.)

Ама тука си е милата учителка - да утеши, да избрише солзи и мрсулаво носе - и така ми стори, и ме убеди дека тоа можело секому да му се случи.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Пред него беше и шумата, задремана и вовлечена во себе, но ни тоа не можеше да утеши.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)