да (сврз.) - трепери (гл.)

Ги гледав тие ѕверовидни суштества и повторно почнав да треперам.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Само да е убаво времето, па да се искачиме на Гола Глава, па овците да пасат околу нас, да треперат ѕвончињата, а небото да биде сино и мило, само некое орле да се гледа во височините, па да седиме и јас да ти ги покажувам далечните планини, Пирин се гледа оттука, и Рила се гледа на север, Беласица можеш да ја видиш, и сѐ се гледа, и од некаде ветре долетува и носи миризби од некоја далечна гора, од некој нестопен снег, па ти е мило, па ти се сака да ги рашириш рацете и да леташ...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Змејко знаеше дека тука нема да може да направи ништо ни со своето стоење, ни со својата посегната рака, пред која срнчето продолжуваше да трепери како прат; та тоа и потаму се плашеше и од својата сенка, и тој го стори само она, што сега можеше да биде сторено.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
– Во тој момент и јас се насмевнав за да ја поддржам радосната искра во очите на Роман Гигов Грофот што наеднаш почна да трепери.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
– Не знам за вашето искуство, но што се однесува до мене, сè убаво што го имам доживеано навистина е плод на непресметливите случајности.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И чека сѐ додека не забележи дека стравот ти влезе в коски, дека ти го совлада мозокот, те фати за грклан, за гради, те стега, те гмечи, те дави, дека губиш виделина и кога ќе види дека почнуваш да се гушиш, да трепериш, да губиш виделина, тогаш знае дека во тебе го внесе зајакот; престанува да тропа чизмата на подот, тупаницата да удира на масата... од очите му се одлива крвта, на усните му се појавува некаква скриена итрина и без да откини поглед од тебе, ти подава ливче и тивко, тукуречи добродушно, ти вели: - Читај! Гласно!
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Брадјосниот човек виде дека некои почнаа да треперат од страв.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Џорџ Смит погледна долу во песокот и откако долго гледаше таму, започна да трепери.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Јакутки, Нанајки и лица од спротивниот пол.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Јавната куќа „Кремљ“ ќе биде украсена со постојана илуминација (но не премногу блескава, заслепувачка), да трепери како светлата на елка или во црква.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)