ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Усните на Михајла трепереа нагоре-надолу и забите му се покажуваа готови да скинат.

Јас можам да скинам една, две, и толку. А ти цел ден да зобеш, не ќе се назобеш.

Зајакот остана неподвижен. Се чувствуваше како во тој миг да скинал некој единствен и прекрасен цвет од таа ноќ; од тоа дури и раката му потреперуваше.

Беше една таква пушка, создадена за со неа да можеш да скинеш сѐ, што ќе наумиш, а никако да плашиш дивинки ноќе.

кога ќе испуштаат душа - кожата им продолжува и понатаму да им поигрува, да се тресе, како под неа да јураат ситни бубачиња со голема брзина; другите ајвани, пак, коњите, магарињата, маските, ждребињата: пред да паднат, да се стропачат на земјата, се тетерават à наваму à натаму како пијани, како бунило или треска да ги зафатило: одат па се повраќаат, тргнуваат кон една страна, кон друга, се завртуваат во круг, и како пред нив да се отвора голема бездна, ги опнуваат нозете во земјата, се потргнуваат газум-газум и паѓаат; кога ќе треснат на земјата, продолжуваат со главата да мавтаат на сите страни како да сакаат да скинат некој невидлив оглав со кој се врзани, и удираат со предните нозе, гребат по земјата и, чиниш, си копаат гроб или кинат нешто што ги сопина; испуштаат душа со подзината уста, со искривена муцка, со пуштен јазик, со очи смигнати или отворени и рогливо извртени; над нив се собираат сите птици, сите кучиња од селото; дрпаат и завиваат; луѓето ги слушаат, се ежават и ги колнат: главата да си ја изедете!

„Од мојот бостан, вели, иако знам како дише секоја лубеница, се случува да скинам и понекоја зелена“. И ете, како Кусакатскиот и сите ние.

Признавам дека и јас сум од таквите: по неколкупати на ден ќе скинам од зелените.

Ѓаволи, ѓаволи на ниски коњи крилати. Голи жили пресечени, гнојни струпки нелечени, триста тајни неречени. Гради да скинеш, очи да избиеш.

Си мислам што да направам, а морам нешто да направам: да скинам, да растурам, да ставам граница со смртта.