Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Како да си им гибнал во сржта на колективната суета.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Многу ти благодарам! Да си жив и голем да пораснеш!

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

ПОСТОИ една поговорка кај нашиот народ, која вели: „Пред Божиќ - зад Божиќ - дома да си!“

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Ај сега сестро, да си ми жива и здрава и да славиме многу пуримски славја”, ја кревам чашата со лимонада.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Ако. Затоа пак, кога некои јас ќе врзам, двојно се радувам.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

ЛЕНКА: Така, така, брат Димо. Да си ми жив! Да ни се живи младенците!

„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)

ДИМО: (Паѓа) Маноиле, синко, проклет да си!

„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)

Зима. извор Да си молчалив И да не ја сфатиш песната: Говорот на непознатиот Ти, Зборот Низ кој гргори Песната: Преточениот Ти. во мојата глава Во мојата глава: Огнови и цвеќе Во моето срце Огнови и цвеќе О, каде со толку оган И каде со толку цвеќе? тага Лази мрак По мојата Душа Лази. семе Ослободен од себеси Со помалку жар во темето Спокојно талкам по небеси Збирајќи го Од светлоста Семето. патување Долго е Безболното И Бесконечното Патување.

„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)

Пред Божик и зад Божик кај и да си, оди на вечера со русокоса придружничка за која однапред се знае дека е ненаситна тигрица со тесна специјалност – черечење на сладникавите занеси.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

На крајот, сите итаат да си ги покријат ќелавиците со хох- цилиндри и да стасаат да плукнат од мостот пред да замрзне убавата сина река.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

А бидејќи немам мустаќи ме викаат Мише Ќосото. И за вас нека бида Мише Ќосото. — Да си жив, да си жив, јунак.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Пред Божик и зад Божик кај и да си, оди на вечера со русокоса придружничка за која однапред се знае дека е ненаситна тигрица со тесна специјалност – черечење на сладникавите занеси.

„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)

За тоа време, додека се седеше и се вревеше заедно, јас сепак забележав како тие тројца одвреме навреме си праќаат ишарети, додека вториот помошник пак не стана божем по мала нужда, а се задржа трипати по три големи нужди, и мене тогаш ми стана јасно дека тој ни ги враќа украдените пљачки од нивниот шлепер во нашта кола и пцува мал да си најмал да не си и да не работиш залудни работи што не ги работат постарите, кои не прават дупки во вода туку си пијат вино, зашто чаушот нивни заради шише вино си ја продаде душата и помисли дека овие клатикуровци се од наша фела, па ај да не им земаме работи што не им требаат ами да се провеселиме на нивна сметка, и до зори ако ни заоди.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

- Што? Си одат? Толку рано? - се чудиш, како навистина првпат да си во театар, односно во театарско бифе.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Да си роден во едно планинско село на Македонија и до твојата десетта година само да слушаш дека постојат и други села освен твоето и други луѓе освен оние што ги познаваш!

„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)

Проклет да си татко, оче мој, и ти, брате Лествичнику!

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Но секоја нишка што ќе ја одбереш, води кон средето, кон смртта на оној кој чита, што значи беспотребно е да се плашиш дека не одиш по вистинскиот пат во клопчето на словото, оти блаженството на смртта при читањето настапува кога ќе ја затвориш корицата од книгата што ја читаш, оти тука, во таа точка, во средето, очи во очи со пајакот вжарен, со источникот на словото завршуваш и ти, и слободен си, како никогаш, како да си мртов, како да си заспал во Бога.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

А Рибата рече: - Здодевно е постојано да си во вода!

„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)

КОТЕ: Ама што, се плашиш? Ич, пуцко да си! Уште волци не се излезени, а и излезени да се, Панде сите ќе ги зобне.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

КОТЕ: Жив да си и вековит бре, Панде, ти нас — господ тебе да те насмее. (Како горе општо смеење).

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Седи со здравје, татко. Пуцко да си! Пари ќе ти праќам секој месец: прво, да исплатиш секаде каде што борчиш; после да ја омажиш Кате.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

АНА: (весела, потскокнува). Да си жив!...

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Да си пијан — не си пијан, немаме толку пиено.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

КАТА: Како би било да направиме вака, да вечераме и ти Анѓеле, да си одиш сам вечерва дома, а ние утре, кон некоја доба, од како ќе поујдисаме, кон ручек да дојдеме.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Авиони, возови, бродови и автобуси почнаа да ме прават меланхоличен –да си стално на пат значи да бидеш понизен, да имаш на ум дека само „транзитираш“, лебдиш некаде помеѓу, на место кое не е ни таму, ни ваму, ни тука.

„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)

Лагата беше претворана во вистина, а вистината во лага. Треба да си мајстор за таква работа.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Чинките на човековата беспричинска радост им ја грееле крвта, ги тргале кон огнот зад ѕидот на урнатината и кон гајдата на Каменчо Скитник, човек што можел и од кал да измеси слатка погача.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

А ако ми дојдеш уште еднаш... - Нема да доаѓам, ја прекинал Арсо Арнаутче.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Ој ти земјо пуста да си од тебе сме пак во тебе ние сите ќе влеземе да ни јадеш бели меса да ни пиеш црни очи ... (Песна што еднаш ја соопштил Лозан Перуника.)

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Ој ти земјо пуста да си од тебе сме пак во тебе ние сите ќе влеземе да ни јадеш бели меса да ни пиеш црни очи.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

- Нема. Ќе останам овде до ден. И повеќе. Додека не ми дадеш. - Проклет да си.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

- Де, де, Радо! Па ти како да си во куќен притвор, а одењето на училиште ти доаѓа како шетање на затвореник во кругот на затворот.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Таа помисли колку е убаво да си дел од вечноста во вишен слободен лет. Колку е убаво и да не си сама.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

- Ти мора да си Томо! - Да. - Баш ми е драго што конечно успеав да ја запознаам големата љубов на Рада.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Тој не мереше контракции; тој месеше како да си тесто и, дали од страв или од некоја друга причина, двете со Споменка, како мисирки сокриени под покривките, тивко си плачевме и ја проколнувавме идејата да бидеме чисти.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Се гледаме со кравата, и подринувам и се гледаме. Знам како е да си тешка.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Е, сега Лазоре, велам, јас ќе одам ново гропче да копам, а ти да си таков, да го заколиш телено, велам.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Кој и да си, што и да си, пантер, тигар, лав, хиена, во зла доба ќе те здробам!

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Каков ѓавол ми те тера во бој да си?

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Приказнава без крај не е: еден костур пепел станал, еден момчак на глас пеел, за себе малку за нас: „Есен, магла... ветар вечен меѓу сенки опаш влече!“

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

- Проклет да си, црна богињо, срам да ти биде, слабото, несилно врапченце што си го зела на нишан, што твоите смртоносни стрели, отровни, титански си ги пуштила во малечките, слаби гради.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Ме радува што си добро, ти го посакувам тоа засекогаш! Да си добра и среќна цел живот!

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Сите се кренаа, само јас не, ми беше незгодно.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Другарите рекоа: И другарката Милка беше!, а тој: Да видам зошто се срамиш, треба да си горда.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Да си малцинство, дури и малцинство од еден, не значи дека си луд.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Не си, значи, одовде, а ако си од планините, можно е да си Влав.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

А да си низок, значи да сакаш да си висок. Тие малите се како лути пцета.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Очи в очи - грев е да погледнеш пред да си му ветена... - се потргнува накај карпата.

„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)

- Си направив еден кавал - ликот твој го напишав - кој ќе свирам да те гледам - да те гледам - да те љубам - леле, моме, моја да си, - леле, моме, негалено - леле, моме, нељубено... извива кавалот милно, копнежливо - сега му е време, додека се готват тапанџијата и двајцата зурлаџии.

„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)

Секогаш кога одевме кај некого на погреб ти сакаше да си дотеран.

„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)

Заборави на сѐ. Отвори се. Скучно е затворен да си, Остави скришното да гласи, Темното да го открие.

„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)

Не гибај во Животот, живот е, Ќе те смена што и да е, Секој знае, која и да си, што и да си, Нема никој да те спаси, Зошто целта на животот - смртта е.

„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)

Како се викаш? - Трајче. - Да си ми жив, бабино!...

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Туѓа вера, наш Ѓавол! Кај и да си кај него да си! Анатемисан Натемаго!

„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)

Среќата е сирена и малку е да си сам да ти се плаче; среќата е жена и малку е да си Кам да си мачен.

„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)

- Да си ти стопан, две се испустуваат, а не една, - ѝ одврати Ангеле.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

ПОЦКО: Е, ај, како пиле, така здрави и живи биле, а најмногу да си здрав и жив ти, куме Давадосе! (Пие, и дава на Петрија.)

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

ПЕТРИЈА: Да си ми жив, куме, да ни крштаваш, да ни венчаваш! Да ти е жива кума Праскарева и кум Томче! Господ снаа да ти даде! (Пие, на Арсо.) Повели!

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

АРСО: (Го зема шишето.) Како благословивте, така бог да даде!

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

Од ваши усти, во моја уста! (Му го дава шишето на Поцко, упатувајќи го со скриена мимика на Теодос.)

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

АРСО: Да си ми жива и здрава, Стојанке! Господ да ти даде момче какво што си сакаш!

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

СТОЈАНКА: На здравје! (Ја исплакнува чашата неколку пати и пак налева.)

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

– Не тагувај – се тешеше. – Луѓето се зли инсекти. Оси! Ти мораш да си над тоа!

„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)

Тешко е, мачно, страшно е туѓинец да си, гост да си, в својата земја таткова. Нација сме или не?

„Робии“ од Венко Марковски (1942)

И поинаку да се облекуваш. Високи чевли, долги фустани, не смееш да кусуриш. Мораш да си независна од мажот.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Знаеш ти како е да си секогаш таму сама. (Пауза) Јас сум излишна. Јас сакам да учествувам.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

АНДРЕЈА: Донесов ситен шеќер. МАРИЈА: Да си жив и здрав.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

ЕВТО: Немој да си тажна мајчичке.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Можеш да си валкан, нечист, неиспран, значи да имаш нечиста кошула, нечисти чорапи, нозете да ти смрдат, од мишките реа да испарува, лицето да ти е валкано, цел да си валкан, на буниште да личиш, ама пушката, е, пушката, братко, задолжително секогаш мора да е чиста.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

- Има ли подобро од тоа да си еднаков на пример со еден генерал?

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

На челото твое глеј, желби се бројат, во срцето врело рој желби се ројат: - Да пораснеш голем, да надраснеш џин, на мама, на тато да си свиден син.

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

Таа знае како е да си без родители.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Треба со маж да се видиш и мораш да си му убава.