да (сврз.) - привикне (гл.)

Луѓето по толку децении во Картагина, во земјата, во соседството мораа да привикнат на животот без присуството на Бургиба.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Никако не може да привикне на коњакот, но сега го пие, обидувајќи се да му даде на лицето израз, онаков, задоволен, како да овој напиток му е најомилен.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)